in, die gaf ik weg aan kennissen. De top-honden heb ik
altijd zelf gehouden. En die blijven hier tot hun dood. Miijn
eerste hond kreeg ik toen ik vijf jaar was, een spaniel. Na
mijn trouwen had ik meerdere jachthonden. Ik fokte ook
veel, had eigen kennels.
De jacht
Ik ben een echte jachtliefhebber. Wij hadden een eigen
jachtterrein in de Amsterdamse waterleidingduinen. De
Kennemer Golf en het jachtterrein in de noord - waar nu
het circuit is - verhuurden we. Hele mooie jachten waren
dat. Ik kan wel zeggen de allerbeste jachten van Nederland,
die echter allemaal naar de bliksem zijn geholpen door het
wanbeheer van de gemeente Amsterdam, die er vossen in
heeft gebracht. Nu zit er geen beest meer. Vroeger schoot je
er een paar duizend fazanten per jaar, hoofdzakelijk wild,
en een heleboel konijnen. Je kunt voor of tegen jacht zijn,
maar ook de hele vogelstand is naar de bliksem. Ik heb een
uur gereden door dit watergebied, door het haasvlak, door
het vogelveld, ik heb niet één fazant gezien en niet één
konijn. Vroeger liepen hier vanaf maart overal hanen met
hennen te pronken. De eksters roven eieren en kuikens, die
moet je niet beschermen, en de vossen ook niet.
Natuurmonumenten doet er helaas ook aan mee; de stich
ting had goede relaties onder allerlei jagers die hen veel ter
reinen hebben gegeven. Maar het is volgens mij nooit de
bedoeling geweest dat er niet meer gejaagd zou worden.
Toen W.J. Luden Koningshof schonk, was het niet de be
doeling dat er nooit meer gejaagd zou mogen worden. Zelfs
de erven Van der Vliet is het jagen daar ontzegd. Dat vind ik
onrechtvaardig. Als je familie zulke giften doet aan zo'n ver
eniging, mag je er nog wel enigszins van profiteren. En
intussen laat men die vossen in leven. Die hebben zich in
deze buurt overal genesteld, die krijg je echt niet zomaar
weg. Vroeger had ik hier kippen, die zijn allemaal opgevre
ten. Vroeger liepen hier fazanten rond, allemaal weg. En bij
Het weidse uitzicht rond Boekenrode inl 795.
Ons Bloemendaal, 29e jaargang, nummer 2, zomer 2005
19
