Erratum
Tegenwoordig kan het 'zetduiveltje' zelden nog de schuld
krijgen voor fouten in de tekst. Gewoonlijk heeft de redactie
een steek laten vallen. Zoals het geval is in het bijschrift bij
de groepsfoto op blz. 1 8 van de vorige aflevering. De afge
beelde huisarts Van Oldenborgh is niet de man met bril,
maar de ander op deze rij. H. Vermeer attendeerde ons op
deze misstap en vermeldt voorts: "ür. Van Oldenborgh is
jaren voor het huwelijk van mijn ouders en toen wij nog
thuis woonden onze huisarts geweest. Mijn ouders waren
patiënt bij hem tot hij naar Friesland verhuisde. En zij hebben
tijdens het begin van hun huwelijk nog in Overveen bij hem
ingewoond. Dr. Van Oldenborgh had kippen en mijn vader
ook en ze waren altijd met die kippen in de weer, o.a.met de
broedmachine die mijn vader in de kelder had staan."
Mevrouw J.C.FF. Frederikse-Dyserinck, zelf in dit hospitaal
werkzaam geweest, zag dat Van Oldenborgh, een broer van
haar moeder, in dit bijschrift is verwisseld met de heer
Ramkema die indertijd in dit ziekenhuis belast was met de
boekhouding/administratie.
O. Mendlik 1871-1863
Abusievelijk is bij het artikel over Oscar Mendlik en zijn
zeegezichten en portretten (tijdschrift 1) de mededeling
weggevallen dat de foto's van de afbeeldingen zijn gemaakt
door de Haarlemse fotograaf Ben Glas. Excuses hiervoor.
Jo Vincent
Van Jaap Prinsen, directeur van de Gemeentelijke Muziek
school Bloemendaal, gaf het artikel in het lentenummer
over Jo Vincent aanleiding tot de hierna volgende reactie.
"Met veel plezier las ik de interessante verhalen over het
beroemde Hongaars Strijkkwartet en de al even befaamde Jo
Vincent. Toen wij indertijd woonden aan de Wüstelaan 35
in Santpoort-Zuid, werd ons verteld dat in dat huis ook een
van de leden van het kwartet had gewoond. Voor ons leuk
om te weten en romantisch te denken, dat dit 'musisch'
huis onze uitvalsbasis voor vele jaren zou zijn.
Met pensioen vertrokken bij het Koninklijk Concertgebouw
orkest en sinds begin 2004 veel meer onbelemmerd te
leven, bemerkte ik in Jo Vincent's artikel, dat zij na haar
afscheid eveneens buitengewoon genoot van de verkregen
grote vrijheid. Publiek en applaus is heel goed om te mis
sen. Als je decennia lang hebt gemusiceerd ben je inderdaad
'oververzadigd'! Het was mij bekend waar zij woonde.
Nieuw was dat zij in de r.k.kerk van Overveen een enkele
maal zong. Terecht gaf ze aan dat in deze kerk sprake is van
een goede akoestiek."
Freijser, vijftig jaar schoenmakers
De beknopte mededeling in het overzicht over de jubileren
de winkelstraat (winter 2004) gaf Guus Freijser (193 1)
aanleiding tot het volgende.
"Mijn vader Jos J.M. Freijser (1898-1976), geboren te
Hulst, werd als zoon van een schoenmaker al op vroege
leeftijd ingewijd in de geheimen van het vak van schoen
hersteller. In 1927 begon hij zelf achter de toenmalige
r.k.kerk aan de Zomerzorgerlaan een schoenmakerij (op nr.
26). In de loop der jaren breidde hij deze uit - eind jaren
dertig telde de werkplaats 5 medewerkers voor het uitvoe
ren van schoenreparaties. Ook mijn moeder was er vaak
30
Ons Bloemendaal, 29e jaargang, nummer 2, zomer 2005
