In het najaar van 1969 hield
Boudewijn de Groot zijn elpee
Nacht en Ontij ten doop in Kareol.
Er mocht geen elektrisch licht aan,
dus overal brandden paarse kaarsen.
Op de voorgrond: de dwergen van
Boltini
een aantal opnamen. Toen hij klaar was, wilde het model
gaan zitten maar daarbij brak de glasplaat. Ze gaf een gil
waarna wij, de fotograaf en ik, haar heel voorzichtig uit de
kist met scherven tilden. De verwondingen vielen mee, een
paar schrammen op de bips, meer niet. Het model liep ver
volgens naar de bosjes om zich weer aan te kleden maar
kwam alras ontdaan terug: haar kleren waren weg. Maar
eigenlijk wist ze niet meer welk bosje ze als kleedruimte
had gebruikt. Na enig speurwerk kon ik de kleding met gra
tis wat rode mieren terug bezorgen.
Tijdens een van onze concerten op Kareol was de Zuid-
afrikaanse cardioloog dr. Barnard van het Groteschuur-zie-
kenhuis in Kaapstad aanwezig. Deze cardioloog had voor
het eerst met succes een harttransplantatie verricht en was
toevallig in de buurt omdat hij een bevriende collega
bezocht.
Bij gelegenheid van een feest van Delftse studenten was ook
prinses Margriet van de partij
De sloop
Enige jaren voor de overdracht van Kareol aan een project
ontwikkelaar was er een vrouwelijk medium aanwezig dat
mij voorspelde dat het landhuis in andere handen zou over
gaan. In trance riep ze: 'Ik zie de toren vallen!'. Dat is veel
Entree van Gijs Beths met zijn
Amsterdams Strijktrio
(oktober 1971)
//as»
Ons Bloemendaal, 30e jaargang, nummer 2, zomer 2006
9
