vechtpartijen tussen de christelijke school en de openbare
school beschrijft, daar kan geen West-Side Story tegenop.
De modder spat je gewoon om de oren, helemaal op het
moment dat hoofdmeester Lange Gijs zich met de knokpar
tij bemoeit. Natuurlijk, dat in 1898 de voetbalclub Paul
Kruger, de voorloper van de voetbalvereniging
Bloemendaal, werd opgericht ('kontribusie 8 cent') en dat
er sinds 1 788 op de Vinkenbaan vogeltjes met slagnetten
werden gevangen voor de consumptie, heeft in feite weinig
tot niets met de Bos en Duinschool te maken. Maar er kwa
men wel leerlingen als Adriaan Cassee op af en het tekent
wel het dagelijks leven in deze gemeente. En ook hij leerde
op school, net als onze kinderen nu, klokkijken en zong er
liedjes als Veilig in Jezus armen. Hij mocht echter jaarlijks
twee weken van de zomervakantie genieten, al werd deze
op het laatst wel verlengd tot drie weken. Hoe dan ook, zijn
geheugen was fenomenaal en we mogen hem dankbaar zijn
dat hij zijn vrije tijd besteedde aan het opschrijven van dit
soort sfeerbeelden.
Andere jeugdherinneringen
Gelukkig zijn er nog een paar oud-leerlingen die hun jeugd
herinneringen aan de Bos en Duinschool hebben opgeschre
ven. En er zijn boeken als Bloemendaal 350 jaar kerk en
dorp van Bert Sliggers, en archiefstukken die ons op weg
helpen. Helaas kregen we ook te horen dat een stel overijve
rige ouders het na-oorlogse archief dat op de schoolzolder
lag opgeslagen, bij het grof vuil heeft gezet. Maar gelukkig
zijn er nog wel stukken te vinden van het kerkarchief waar
in regelmatig melding wordt gemaakt van hoe het de bijbe
horende school verging. Zo blijkt bijvoorbeeld uit de notu
len uit 1912 dat men heel tevreden is met het nieuwe
(huidige) schoolgebouw maar dat een centrale verwarming
toch wel erg prettig zou zijn. Helaas was
daar geen geld voor (een regelmatig
terugkerende klacht van het schoolbe
stuur) Maar het aantal leerlingen groeit
dat jaar tot 170, al kan niet iedereen die
zich heeft aangemeld het schoolgeld
betalen. En verheugd eindigt de notulist
zijn geschrift met de opmerking: 'Ook dit
jaar was er weder een opgewekte samen
werking van hoofd en personeel tot bloei
van de school.'
Bladerend door de archieven ontstaat
haast vanzelf de sociale geschiedenis. Zo
constateert in 1909 een inspecteur dat
twee onderwijzers en twee klassen één
lokaal delen en merkt erbij op dat de ene
meester de ander niet respecteert en dat
Meisjes van nu in Itleren van toen
de leerlingen voor geen van beiden ontzag tonen.
Al met al zijn er voldoende puzzelstukjes om het verleden
van de Bos en Duinschool tot leven te wekken
Dido Michielsen schrijft met Auke Kok en art-director Wim van der Zwaag
het jubileumboek over de Bos en Duinschool.
Foto's: particuliere collectie Bos en Duinschool
Jongens van nu kijken net zo ondeugend als jongens van toen.
Ons Bloemendaal, 30e jaargang, nummer 4, winter 2006
7