Om zich nog meer in zijn vak te bekwamen maakte Bogtman aan het eind van de jaren twintig een studiereis naar Venetië (Murano) en Ravenna. In Ravenna raakte hij diep onder de indruk van de mozaïekkunst van de oude Byzantijnen. Daar zou hij zich ook meer mee gaan bezighouden, getuige zijn ontwerpen en uitvoeringen voor het motor schip Dempo in 1930. De benodigde mozaïek steentjes of glaasjes maakte hij zelf. Zijn eerste gedenkraam maakte Bogtman in 1913 voor zijn schoonvader in Steenwijk. Het werd geplaatst in het kantoor van de huidige Houthandel Wicherson bv. Sch eep va a rt h u is en nieuw atelier De opdracht die hij in 191S via bemiddeling van zijn Haarlemse kunstvriend H.C. van den Eynde kreeg van de architect J. M. van der Mey om een glazen overkapping van 106 m2 glas in lood te maken voor het nieuw te bouwen Scheepvaarthuis aan de Binnenkant/Prins Hendrikkade te Amsterdam, bleek zijn grote doorbraak als glazenier. Kenne lijk waren ook de opdrachtgevers, zes rederijen waaronder de KNSM, daarvan overtuigd want de opdrachten, vooral van scheepvaartondernemingen, stroomden daarna binnen. Het aantal orders was zo groot, dat de werkplaats in Heem stede al snel te klein bleek. Zijn schoonvader leende hem daarop 40.000 gulden om een geheel nieuw atelier, ontwor pen door de befaamde Amsterdamse Schoolarchitect G.E La Croix, te bouwen. Op 10 mei 1917 werd dit geheel naar de eisen van die tijd ingerichte atelier en woonhuis aan de Zui- der Emmakade 45 te Haarlem - op een steenworp afstand van Schouwtjeslaan 74 - betrokken. Opdrachten Hoewel de Eerste Wereldoorlog in alle hevigheid woedde, bleven de opdrachten binnenstromen. Daardoor was er ook meer behoefte aan personeel. Zo kwamen in 1916 Jaap Pronk en Eduard van Bommel als glasschilders in dienst van het atelier. Later volgden nog onder andere Nico Schrier (1918), Henk de Ru en Jo Daemen (1920), KareiTrautwein (1925), Louis Boermeester (1927), Jan Ooms (1945) en Jos de Ridder (1947). Ook in de gemeente Bloemendaal werd Bogtman de toon aangevende glazenier. Hij ontwierp meer dan 40 jaar lang talloze ramen voor woonhuizen, scholen, bedrijven en andere instellingen. 4000 ontwerpen Vanwege zijn niet-zakelijke instelling liet Bogtman vanaf 1930 de dagelijkse leiding over aan zijn zoon Albert (Ab) om zichzelf meer te gaan toeleggen op het ontwerpen. Een schier onvoorstelbaar aantal ontwerpen, meer dan 4000 kwam uit zijn handen. Gedurende de jaren 50 kwamen ook veel opdrachten van de Doig-Bernardini Studios in New York. Diverse kerken in de VS werden men wist niet eens waar - compleet beglaasd. Restauraties en conservatie Behalve ontwerper en uitvoerder van een groot aantal gedenk ramen was Willem Bogtman ook een onovertroffen vakman op het terrein van de restauraties van oude kerkramen, waaronder die van de Grote of Sint Nicolaaskerk te Edam en talloze an dere kerken in Neder land. Hij was het ook die de Rijksdienst Monumentenzorg het voorstel deed om elk nieuw te branden ruitje te dateren zodat later precies kon worden vastgesteld welke onderdelen oud of nieuw waren. Tijdens de restauratie van de Grote Kerk te Edam (1920- 1934) raakte hij steeds meer geïntrigeerd door de fami lie- en overheidswapens, huismerken en vooral de teksten op de ramen, aangezien die meer konden vertellen over de herkomst, de makers en de schenkers ervan. Dat bracht hem ertoe uitgebreid archiefonderzoek te verrichten. Het lezen van Oud-Schrift was hem niet bekend; studie daarin zou dat De grote kennis van Bogtman op het gebied van heraldiek mag uniek genoemd worden. (foto CvM) M'/ s Ontvangen van re,.».- /Ww-V u' if,,, »»-. de somma va ne? és -ó-n- few v. et A-(^£ iw ..e*tw Haarlem /JjllCZi Zegge f 32 Ons Bloemendaal, 3 1e jaargang, nummer 1, voorjaar 2007

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Ons Bloemendaal | 2007 | | pagina 35