restaurant LaTulipe Noire. Dit pand werd rond 1 830
gebouwd voor het jonggehuwde echtpaar Van Teylingen.
Toen echter in 1842 de spoorlijn werd aangelegd en de
stoomtreinen op een steenworp afstand langskwamen, is het
huis verkocht en werd het de stationsrestauratie Graaf Floris.
In de loop der tijd onderging het pand diverse verbouwin
gen en naamsveranderingen: Café 't Spoor, Restaurant
Bistinguette, later New England en nu LaTulipe Noire.
Fietsbrug ter hoogte van de Bekslaan,
Bennebroek-Vogelenzang
Deze is in 1981 aangelegd, gezamenlijk door gemeente
Bennebroek en gemeente Bloemendaal. De wethouders
Korteling van Bennebroek en Van der Ham van Bloemendaal
Leidsevaart, hoek Bekslaan. Rechts ligt sinds 1981 de fietsbrug. (Uitgave P.A
Vader Manufacturen,Vogelenzang)
verrichtten de opening en de gezamenlijke muziekvereni
ging KNA met drumband Vogelenzang vrolijkte de plegtig-
heid op. Voordat deze brug er was, moest men altijd via de
Centenbrug de Leidsevaart over hetgeen bijvoorbeeld voor
bezoekers aan de Stichting Vogelenzang (thans de Geestgron
den) destijds een hele omweg was.
Dit psychiatrische Ziekenhuis ligt op het in 1924 aangekoch
te Lokhorsterduin en Jan van Zanensduin. Het bebouwde
gedeelte ligt in Bennebroek, het wandelbos in Hillegom en
een klein gedeelte van het terrein langs de Leidsevaart was
tot de grenswijziging in 1978 Vogelenzangs gebied. Men
noemde de Stichting 'Vogelenzang' vanwege het station met
die naam. Op het terrein zijn een eigen kerk,
brandweerkazerne, watertoren. Tegenover het station langs
de Leidsevaart was een kolenloods. De beschoeiing van de
aanlegplaats is daar nog steeds aanwezig.
In 1807, dus nu precies tweehonderd jaar geleden, kocht
jhr. Willem Philip Barnaart (1781-1851) van de erven
Jan van Marselis de landgoederen Huis te Vogelenzang,
Teylingerbosch, een uitgestrekt duingebied en het gebied
begrensd door Bekslaan in het noorden, Leidsevaart in het
oosten en Vogelenzangseweg/Gr.Florislaan/
Vogelenzangseweg in het westen. In die tijd was het nog
steeds 'wildernisse', doorsneden door grillige paden en een
kerkepad komende vanaf Bennebroek. De enige bebouwing
was een duinwoning (nu Bekslaan 52, voorheen 42). En aan
de zuidelijke punt lagen langs de Leidsevaart een smederij
met wagenmakerij (later Hekwerken Ruigrok) en een café,
genaamd De Witte Hond. Rond 1880 is dit gebied afgezand
ten behoeve van de bloembollenteelt door jhr. August Eduard
Barnaart (1 835-1900), de jongste zoon van bovengenoemde
Willem Philip Barnaart. Sindsdien noemt men dit gebied de
Zanderij. Rond 1900 werd begonnen met de lintbebouwing
langs de Leidsevaart vanaf het station tot aan de Traliebrug.
Het werd een geheel eigen buurtje met diverse winkels.
Mensen opgegroeid in deze buurt vertellen nog enthousiaste
verhalen over de ijsfeesten op de Leidsevaart met koek en
zopie en muziek (met vergunning)Het is tegenwoordig een
rustige woonbuurt, mede door de in de weg aangebracht
chicanes om zwaar verkeer en hoge snelheden te beperken.
In 1984/1989 is op het westelijk deel van de Zanderij de
nieuwbouwwijk Vogelenzang-Oost gebouwd (oostelijk van
de Vogelenzangseweg)
In 1 842 werd de spoorlijn Haarlem-Leiden aangelegd door
de Hollandsche IJzeren Spoorweg Maatschappij (HIJSM).
Deze letters zijn op het in 1881 gebouwde station Vogelen
zang in tegeltableaus aangebracht. Van 1911 tot 2004 was
het station Bennebroek-Vogelenzang genaamd.
De spoorlijn loopt vanaf Heemstede/Aerdenhout tot aan de
Traliebrug voor een groot gedeelte parallel aan de Leidse
vaart. Van 1881 tot 1886 sloot een zanderijspoor aan op de
spoorlijn. Rond deze tijd zal dus de afzanding van de
Zanderij begonnen zijn. In 1895 werd de brug in de weg
over de Zanderijvaart gebouwd. Jkvr. Anna Boreel-Barnaart
legde de eerste steen. Deze is later ingemetseld in de leuning
van de huidige brug.
Traliebrug
De bekende constructeur F.W Conrad ontwierp in 1841
'eene groote houten traliebrug over de Leidsche Trekvaart
en rijweg aan den Vogelenzang ten dienste van de ijzeren
spoorweg van Amsterdam naar Rotterdam'. In 1858 al werd
De Traliebrug, aquarel van H. W Last, 1845 (Spoorwegmuseum Utrecht)
Ons Bloemendaal, 3 1e jaargang, nummer 2, zomer 20 0 7
13