Wim Post, een bijzondere
Bloemendaler
Door Peter de Natris
Ieder voorjaar vindt traditiegetrouw de 'lintjesregen' plaats.
Dit jaar op 27 april. Burgemeester Wim H. de Gelder maakte
toen bekend dat vier verdienstelijke dorpsgenoten een
koninklijke onderscheiding ten deel viel en reikte in een met
veel belangstellenden gevulde burgerzaal de hierbij passende
versierselen uit. Tot de uitverkorenen behoorde Wim Post
die deze eervolle onderscheiding onder meer kreeg vanwege
zijn bijdragen op het gebied van plaatselijke en regionale
geschiedenis.
Voor veel lezers van dit tijdschrift is Wim Post geen on
bekende. Vanaf omstreeks 1990 verschenen van zijn hand
meer dan twintig bijdragen. De ene keer betrof het een
beknopt gehouden mededeling of kanttekening, een andere
keer deed hij uitvoerig verslag van zijn vondsten en bevin
dingen. Behalve door deze gestage stroom van artikelen wist
Post een brede lezerskring te bereiken met zijn publicaties
in boekvorm. We noemen er hier slechts enkele van: De
gemeente Bloemendaal in de Franse tijd. (198S), Hartenlust
(1988), Buitenplaatsen van Bloemendaal (1992) en Bouwen
aan Bloemendaal (1997) dat de architectuur en bouwhisto-
rie van onze gemeente vanaf 1883 in beeld brengt. Samen
met Marcel Bulte publiceert hij Haarlem - verdwenen
stadsbeelden (1993) en Bloeiende Bedrijvigheid, over 400
jaar bloembollenteelt (2002). De laatste titels geven al aan
dat zijn historische belangstelling zich niet beperkte tot de
eigen woongemeente.
Benadrukt moet ook worden dat hij zich niet louter richtte
op het tot stand brengen van publicaties maar ook tal van
initiatieven entameerde.
Zo stond hij aan de basis van de Historische Werkgroep van
de Vereniging Haerlem, waarvan hij vanaf de
oprichting dertig jaar actief lid is gebleven. Aan veel van de
gezamenlijk ondernomen projecten nam hij deel, schuwde
niet het verrichten van 'alle voorkomende werkzaamheden',
anderen behulpzaam te zijn, hen te laten delen in
vaardigheden die hij zichzelf eigen had gemaakt - zoals het
restaureren van bodemvondsten. Ook was vaak van belang
dat hijvanuit de ervaring die hij in zijn werk als timmer
man-aannemer had verworven, anderen voorzag van nuttige
kennis bijvoorbeeld ter zake van bouwstijlen en bouw
technieken. Maar ook wanneer het ging om anderen te sti
muleren of bij het wegnemen van fricties in de samenwer
king, was zijn inbreng van een niet te overschatten belang.
Dat zijn betekenis dus breder is, neemt niet weg dat hij ook
een aandeel had in publicaties die vanuit de Historische
Werkgroep tot stand zijn gekomen. We noemen er hier,
gegeven de beperkte ruimte, slechts enkele: Brinkman
aan de Grote Markt, 400 jaar geschiedenis Hartje Haarlem
(1982), De Haarlemse Oude Gracht (1980), De loop van
het Spaarne. De geschiedenis van een rivier (1987), Haarlem
in veelvoud: 18 opstellen over de geschiedenis van Haarlem
e.o. (1989).Van zeer recente datum is Meer dan steen...
De Haarlemse kerken en andere gebedshuizen, vroeger en
nu. (Nadere informatie: zie pag. 38)
Ondanks de grote mate van bescheidenheid die Wim Post
kenmerkt, hetgeen immers het risico brengt zijn betekenis
te onderschatten, is duidelijk dat hij met zijn kennis van
zaken en zijn activiteiten het historisch onderzoek in
Haarlem en Bloemendaal op een hoger peil heeft gebracht.
Een erkenning hiervoor was reden hem in 2004, bij zijn
afscheid van de Historische Werkgroep, te benoemen tot
Erelid van deze werkgroep en tevens tot Lid van Verdienste
van de Vereniging Haerlem.
De koninklijke onderscheiding is ingegeven onder meer
door respect voor het feit dat Wim Post als amateur-histori
cus een professioneel niveau heeft weten te bereiken
ondanks dat ook voor gezin en het familiebedrijf de nodige
tijd moest worden vrij gemaakt. Van belang is voorts dat
hij zich ook op andere terreinen van de maatschappij heeft
ingezet, zoals voor de vrijwillige brandweer en het volks
tuincomplex Buytentwist.
20
Ons Bloemendaal, 3 1e jaargang, nummer 2, zomer 2007
