BI o e m e n da a I se Bos
Op een latere kaart uit 1806 wordt het terrein duingebied
genoemd zonder verdere aanduidingen. Mejuffrouw A.M.G.
Nierhoff schrijft in haar in 1971 uitgegeven boekje De Hof
stede Saxenburg, dat de bebossing van dit stuk binnenduin
Boomklever op de voertafel bij het instructielokaal
tot stand is gekomen door de bemoeiingen van Hendrik
Hermansz., de eigenaar van het toenmalige Saxenburg,
nadat hij zijn eigendommen met het onderhavige gebied
had uitgebreid. De latere eigenaar van Saxenburg, mr. C.A.
van Brakel, heeft de bebossing voortgezet. Aan hun
initiatieven is het te danken dat we het Bloemendaalse Bos
hebben. Een erfenis dus uit de tweede helft van de 1 8 de
gereedschap.
Nadat het Bloemendaalse Bos vele jaren particulier bezit was
geweest, werd het op 21 september 1920 eigendom van de
gemeente Bloemendaal.
Voordat de hof werd aangelegd, was het voorste gedeelte
van het terrein in gebruik als trapveldje voor de voetbal
lende jeugd, onder meer de twee zonen van de om de hoek
wonende Thijsse. Het achterste gedeelte, gelegen tegen het
terrein van de Bloemendaalsche Schoolvereeniging en een
strook langs de Mollaan, was beplant met hakhout, voorna
melijk eik, els en esdoorn. Eenmaal in de zeven jaar werd
het hout gekapt. De stobben bleven staan en liepen weer
uit waarna er na zeven jaar weer werd gekapt en zo steeds
weer. In 192S kreeg het terrein een bestemming ten dienste
van de levende natuur. Dr. Jac.P. Thijsse mocht het gaan
inrichten.
Heemparkje
Als men nu doorThijsse's Hof rondgaat, treft men in dit
aantrekkelijke heemparkje nog steeds bijna alles aan zoals
het bij het ontwerpen en inrichten is bedacht. Het paden
plan is nog hetzelfde, de bankjes staan bijna allemaal nog op
dezelfde plaats. Alleen ten bate van de natuureducatie zijn
enkele ingrepen gepleegd. Begin jaren zestig werd een
zogenaamde demonstratiestrook aangelegd om het bestu
deren van bepaalde plantensoorten te vergemakkelijken.
In 1976 kwam het instructielokaal tot stand, waardoor het
mogelijk werd op een meer eigentijdse wijze onderwijs te
geven. Tenslotte werden in het begin van de tachtiger jaren
Mejuffrouw Nierhoff schrijft in haar boek over
Saxenburg ook over het pannenkoekenhuisje.
Dat heeft Hermansz. in zijn tussen 1 745 en
1753 nieuw verworven duingebied, als tuin
manswoning laten bouwen op het punt waar
thans Mollaan, Koepellaan en Brederodelaan
samenkomen. Als men het gebouwtje goed
bekijkt, is duidelijk te zien dat het romantische
koepeltje er pas later, waarschijnlijk in de 19de
eeuw, is voorgezet.
Het gebouwtje kreeg pas in het begin van de
20ste eeuw de naam Het Pannenkoekenhuisje,
waar men pannenkoeken, met sla, kon eten
en thee kon drinken. Sinds 1924 behoort het tot
de hof. Na de Tweede Wereldoorlog werd het
aan de weg gelegen gedeelte in gebruik gegeven
aan de heer Hardebol, een bekende verzets
man, die er een verkooppunt van consumpties
exploiteerde. Ook thans is het in gebruik als
consumptiegelegenheid. Het achterste gedeelte en de zolder
behoren totThijsse's Hof en worden gebruikt als dagverblijf
van de hovenier, werkplaats en berging van materialen en
Kinderen uit groep 6 van de Julianaschool bezig met het uitvoeren van een opdracht
de akkertjes, kunstvijvers en muurtjes in de Voorhof bij het
pannenkoekenhuisje aangelegd. Allemaal ingrepen die tot
grotere aantallen bezoekers hebben geleid.
22
Ons Bloemendaal, 3 1e jaargang, nummer 2, zomer 2007
