Op zijn twaalfde door meningitis doof geworden, moest
hij zijn school verlaten en zijn opleiding vervolgen op de
ambachtsschool. Op zijn zestiende solliciteerde hij naar de
functie van tekenaar bij de gemeente Helmond. Een
vaste aanstelling zat er echter voor hem niet in omdat
hij protestant was en men toentertijd alleen katholieken
aannam. Hij besloot toen naar de Rotterdamse Academie
te gaan. Voor het vervolgen van zijn opleiding verkoos hij
de Amsterdamse Academie, maar hier kon men zijn liefde
voor de Nieuwe Zakelijkheid niet waarderen. Sijmons
verliet deze opleiding om zich aan te sluiten bij Zanstra
en Giessen. Met hen voltooide hij zijn eerste opdracht: de
atelierwoningen aan de Zomerdijkstraat in Amsterdam.
Net als Zanstra en Giessen sloot hij zich aan bij Groep 32,
een bouwkundige stroming die van mening was dat in het
Nieuwe Bouwen het functionalisme al te ver was doorge
schoten. Al vrij snel werd Sijmons partner bij dit bureau.
Veel van zijn opdrachten hadden betrekking op de res
tauratie van kerken. Zijn liefde voor kerkbouw is hier
ontstaan. Na zijn huwelijk, overigens met een katholiek
meisje, vestigde hij zich zelfstandig. Zijn vrouw stond hem
vanaf toen altijd ter zijde, met name om bij contacten met
de opdrachtgevers als zijn 'oor' te fungeren.
Opvattingen over kerkbouw
Sijmons, zelf protestant, hield zich intensief bezig met de
liturgische uitgangspunten van de protestantse dienst.
Tot dan toe domineerde in de protestantse kerkbouw het
uitgangspunt dat je, eenmaal plaatsgenomen, vanaf je stoel
alles zou moeten kunnen volgen. Zich afzettend tegen deze
opvatting bepleitte Sijmons meer beweging in de diensten.
Dit bracht hem er toe het gebouw niet als één overzichtelij
ke ruimte te ontwerpen maar uit te gaan van een ruimtelijke
onderverdeling. Daarin krijgen verkondiging, Avondmaal
en doopvont elk hun eigen plaats. Aldus is de ruimte beter
af te stemmen op de aard van de erin uit te oefenen functie.
Behalve dat dit dan een gepaste en herkenbare omgeving
biedt, zet het de gemeente in beweging om daadwerkelijk
deelnemer aan de eredienst te zijn.
Sijmons was sterk geïnspireerd door Le Corbusier. Hij
maakte gebruik van diens modulor, een op het menselijk
lichaam gebaseerde maatsysteem, en met de eveneens door
Le Corbusier voorgestane wiskundige benadering van ver
houdingen. Ook in zijn materiaalkeuze toont Sijmons een
grote overeenkomst met het na-oorlogse werk van Le Corbu
sier. Zo toont de Adventskerk de toepassing van 'béton brut'
(beton waarin de afdruk van de bekisting nog zichtbaar is)
12
Ons Bloemendaal, 3 1e jaargang, nummer 3, herfst 2007
