Marie Baron ontvangt uit handen van Prins Hendrik haar zilveren medaille, gewonnen op de 100 meter schoolslag
(foto boek Jan Cottaar, Gouden boek Nederlands Olympisch Comité)
(geb. 1914) zich nog goed herinnerden al vermeldt de
eerste als eindstand 0-11, terwijl de tweede het houdt
op 'iets van 0-17'*). Het bleek een goede voorbereiding
want de Argentijnen wonnen in Amsterdam zilver. In een
zinderende finale verloren ze van Uruguay dat inVelserend
was ondergebracht. De hockeyers uit Brits-Indië logeerden
in Hotel Zomerzorg aan de Brederodelaan en wonnen goud
vóór Nederland en Duitsland. De Belgische wielrenners
zaten in hotel Iepenhove, maar wisten op het traject dat
onder meer over het Kopje naar Den Haag liep, geen metaal
bij elkaar te fietsen. In hetzelfde hotel waren overigens ook
de atleten uit Zweden en Denemarken gehuisvest. Het gaf
allemaal een heel bijzondere sfeer in het dorp in die zomer
van 1928.
Bron:
De Waal Malefijt C. de Jong: reeks interviews, gevoerd in de
jaren 1981-1987, met'bekende Bloemendalers'.
Wat ze meemaakten op 28 juli
Iedere deelnemer wordt altijd overdonderd en ont
roerd door de openingsceremonie. Het moment dat
na jaren training de Olympische droom werkelijkheid
wordt. Ze hadden een tijdje in de afzondering van de
Bloemendaalse dreven vertoefd, maar nu marcheerden
ze achter hun vlag op 28 juli het uitverkochte nieuwe
Olympisch Stadion binnen. De schepping van archi
tect Jan Wils herbergde 30.000 bezoekers toen Z.K.H.
Prins Hendrik, voor de gelegenheid nuchter, de Spelen
opende en Harry Denis, de aanvoerder van het voet
balelftal, de eed aflegde. Het oranjezonnetje scheen
niet, maar op enkele druppels na, bleef het droog. Ze
luisterden op het middenveld naar een koor van 1200
man, dat "Wilt heden nu treden" zong, ze hoorden de
saluutschoten klinken en zagen de witte vredesduiven
duiven naar het donkere zwerk fladderen....
Bijna had een Bloemendaler bij de Spelen van 1928 een
prominente rol gespeeld.
Jan Mol, enige zoon van een fruitkweker, nam in 1909 het
bedrijf van zijn vader over toen deze overleed. Maar Mol's
belangstelling ging uit naar de fotografie. Hij verhuisde in
1921 naar Bloemendaal waar hij in een voormalige slagerij
een filmstudio inrichtte, die hij Bureau voor Wetenschappe
lijke Kinematografie noemde. Hij specialiseerde zich in het
filmen van micro-organismen en verwierf daarmee interna
tionale bekendheid. Het bedrijf groeide en in '1927 betrok
Hotel Duin en Daal waar de Argentijnse voetballers logeerden
hij de voormalige speelfilmstudio Hollandia in Haarlem,
waarna hij de naam van zijn studio omdoopte in Multifilm.
Van de Atletiekunie kreeg hij de opdracht de finishfoto's te
verzorgen tijdens de Olympische Spelen. Hij had daarvoor
speciaal een camera ontwikkeld die 120 beeldjes per se
conde kon registeren. Maar er ontstond ruzie toen bleek dat
de organisatie de rechten van de beelden zou verkopen aan
een Italiaans bedrijf. De zaak escaleerde en de opdracht ging
aan zijn neus voorbij.
Ons Beoemindaal, 32e jaargang, nummer 1, voorjaar 2008 17
