Gravin Jacoba van Beieren, houten beeldje ca 1470 (Rijksmuseum Amsterdam) door de inname van de Egyptische stad Damiate (1219). Kortom: een figuur van formaat, die best een laantje verdient, maar dat geldt niet minder voor zijn kleinzoon Willem II (1227-1251). Nog meer dan zijn grootvader was hij een vorst van Europese statuur, hetgeen wel blijkt uit zijn verkiezing tot rooms-koning van het Duitse Rijk in 1247. Negen jaar later zou hij door paus Alexander IV tot keizer gekroond worden maar de ongelukkige afloop van zijn veldtocht tegen de weerbarstige Westfriezen verijdelde dat grootse plan. Bij Hoogwoud zakte hij door het ijs en werd smadelijk door boerenpummels afgemaakt. Henegouwen, Beieren en Bourgondië De bewoners van de Graaf Janlaan hebben niets te kiezen als ze zich houden aan het raadsbesluit, want er stamt maar één graaf van die naam uit het Hollandse Huis. Jammer, want deze zoon van FlorisV is geen vernoeming waard. Jan I re geerde min of meer van 1296 tot zijn vroege dood (hij was 15) in 1299; daarmee kwam ook het Hollandse Huis aan zijn eind. Met zijn meer vernoemingswaardige opvolger Jan II van Avesnes deed het Henegouwse Huis zijn intrede maar dat geslacht vinden we in Vogelenzang alleen terug in de Gravin Margarethahof. De naamgeefster (131 1-1356) was de dochter van de invloedrijke Willem III de Goede',graaf van Holland, Zeeland en Henegouwen, en de Franse prinses Johanna vanValois. Zij werd uitgehuwelijkt aan de Duitse keizer Lodewijk IV 'de Beier' uit het geslacht Wittelsbach, en zo geraakte het graafschap in het Beierse Huis. De naam van hun zoon vinden we terug in de Graaf Al- brechtlaan. Albrecht van Beieren werd geboren in München in 1336, en volgde de gek geworden graaf Willem V op in 1358. Hij raakte lelijk verstrikt in de ingewikkelde strijd tussen Hoeken en Kabeljouwen, niet in het minst door zijn riskante verhouding met de verleidelijke Aleida van Poel geest, die in 1392 op het Binnenhof werd vermoord door de gebroeders Die Blote. Albrecht zelf stierf in 1404. Over de vernoeming van de Gravin Jacobahof kan geen misverstand bestaan, want Albrechts kleindochter Jacoba van Beieren (1401-1436) is nog altijd een ikoon van de vaderlandse geschiedenis; denk maar aan de kannetjes en de valkenjacht. Ook zij werd voortdurend gemangeld tussen Kabeljouwen, Hoeken en de met die partijen verbonden mogendheden, totdat zij in 1433 al haar graafschappen moest overdragen aan Filips de Goede, hertog van Bourgon dië. De beklagenswaardige vrouw levert nog steeds 2530 googlehits op, terwijl haar overmachtige kwelgeest amper het dubbele krijgt, ondanks zijn internationale roem en betekenis. We mogen er wel van uit gaan, dat de Graaf Filipslaan aan deze vorst (1396-1467) haar naam te danken heeft, want de raad wilde expliciet een Bourgondiër eren. Daarmee val len de overige vier Filipsen die tot 1648 met goed recht de grafelijke titel van Holland konden voeren af. En dat is maar beter ook: Filips was een man van grote kwaliteiten, en ach teraf gezien de onopzettelijke grondlegger van de eenheid der Nederlandse gewesten. 34 Ons Bloemendaal, 32e jaargang, nummer 1, voorjaar 2008

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Ons Bloemendaal | 2008 | | pagina 34