Zijn ideeën voor een nieuw aan te leggen
weg, vanaf de westelijke randweg dwars door
Aerdenhout naar Zandvoort, stuitten op een
golf van protest.
Dr. A. de Vletter (1883-1967) was even
min een allemansvriend. Als rector van het
Kennemer Lyceum (vanaf 1920) paarde hij
een overdaad aan opvattingen aan een even
krachtige als ongemakkelijke persoonlijkheid.
Hij voerde ingrijpende vernieuwingen door,
zoals het opzetten van een Montessori-afde-
ling, maar hield vormelijk afstand van zijn
medewerkers. Tijdens de Duitse bezetting
werd hij uit zijn functie ontheven. Zijn terug
keer werd een drama. Het Kennemer was zijn
school niet meer en aan een onverkwikkelijke
ruzie met het bestuur kwam pas een eind bij
zijn pensionering in 1947.
Ook J. Buijs (1903-1983) was een onder
wijsman, maar van een heel ander kaliber.
Hij was directeur van de Hartenlust Mulo
(van 1950-1968), maar genoot tegelijkertijd
landelijke beroemdheid als radiopresentator!
Jaap Buijs jr. trad op als 'voorzitter' van het
populair wetenschappelijke VARA-programma
Radiolympus, maar schrok niet terug voor
luchtiger spelprogramma's als Wie is 't? en
het onvergetelijke 't Hangt aan de muur en
het tikt.
De veelzijdigste bekende Bloemendaler in
deze merkwaardige verzameling was zeker
Hendrik Willem van Kempen (1899-1984). Hij was werk
zaam als componist, als architect, als fluitspeler en constru
eerde uit deze bezigheden zijn acroniem-pseudoniem Henri
Carf. Als architect heeft hij zich in Bloemendaal onder meer
onderscheiden door kundige ontwerpen als het Dorpshuis
aan de Donkerelaan (1929), het voormalige politiebureau
(thans Albert Heijn) in Overveen en een aantal villa's aan de
Krullenlaan.
Onthulling
Het eerbetoon aan zoveel verdienstelijke dorpsgenoten ging
niet zonder feestgedruis. Op 11 juni 1986 werden de nieu
we straatnaambordjes plechtig onthuld, in één geval door de
gehonoreerde zelf. Ex-burgemeester Peereboom Voller had
eerder in een wijze brief aan zijn ambtsopvolger te kennen
gegeven dat hij zich met de naamgeving "niet extra geëerd"
voelde en die bovendien slecht in het gehoor vond liggen.
Maar hij respecteerde "als steeds" het besluit van de raad,
Burgemeester D.H. Peereboom Voller
en verrichtte plichtsgetrouw de inwijding van zijn eigen
straatnaam. Een menigte van zo'n honderd gemeentelijke
autoriteiten en gasten wandelde vervolgens onder vrolijke
draaiorgelklanken van bordje naar bordje, om de heuglijke
dag af te sluiten met een 'gezellig samenzijn' in de raadskel-
der.
Even nog dreigde, vier dagen na dit mooie vertoon van
gemeentelijke zelfbewustheid, een wanklank. In een boos
aardig briefje werd de gemeenteraad erop gewezen "dat
er in de oorlog een zogenoemde foute Van Kempen in
Amsterdam is opgetreden". Was dat soms dezelfde als de
straatnaamgever? Navraag bij het Centraal Archief Bijzon
dere Rechtspleging leverde gelukkig niets op. De verontruste
burger zal wel in de war zijn geweest met de Nederlands-
Duitse dirigent Paul van Kempen, die inderdaad niet brand
schoon was maar nooit iets met onze gemeente van doen
heeft gehad.
Ons Bloemendaal, 32e jaargang, nummer 2, zomer 2008 15
