(foto Ton Hoenderdos)
In het boompje van verlangen
In het kleine Bloemendaalse bos
Ving ik jou, moest jij mij vangen
Op het fijne Bloenendaalse mos
In de groene lenteweelde
Van het kleine Bloemendaalse bos
Waar wij als twee kleuters speelden
Ik de vogel, jij de slimme vos
Bij het boompje van verlangen
In het kleine Bloemendaalse bos
Werd ik vijftien: op mijn wangen
Zag jij voor het eerst een rode blos
Onder 't boompje van bekoring
Op het fijne Bloemendaalse bos
Waar een kinderdroom teloor ging
Jij en ik, de rokken vlogen los
Nooit meer vlogen daar mijn rokken
Nooit meer speelde ik diefje-met-verlos
Want ik, dwaze, was vertrokken
Ver van 't kleine Bloemendaalse bos
Dag mijn boompje aller bomen
Met je altijd-groene lentedos
Ik hervind mijn kinderdromen
In het kleine Bloemendaalse bos
En wanneer ik eens zal sterven
Wil ik onder 't Bloemendaalse mos
Voor altijd de rust verwerven
Van mijn kleine Bloemendaalse bos
Voor altijd de rust verwerven
Van mijn kleine Bloemendaalse (bos)
Want het boompje
Van verlangen
Houdt mijn hart en
Lijf gevangen
Hart gevangen
Lijf gevangen
Ziel gevangen...
Tja. Hier zijn we wel ver van de luidruchtige we
reld van opgewonden studenten en krijgslieden.
Dan toch maar liever het schuimende origineel
waarmee ons bescheiden natuurmonumentje
toch maar mooi langdurige nationale faam heeft
verworven.
Ons bloïmendaai, 34b jaargang, nummer 2, zomer 2010
