IJspret in 1963 (foto NHA)
gezien om van 84 welgestelde
ingezetenen van de gemeente
Bloemendaal 1.000,- van ieder
los te krijgen. Die 84.000,- werd
later aangevuld met tal van andere
giften uit de burgerijEen fraai
staaltje van particuliere sponsoring
ten behoeve van het Openlucht
theater.
Uit de samenleving kwam weinig
tot geen protest over de verande
ring van het natuurlijke milieu
langs de Zeeweg. Dat was in die
tijd ook geen onderwerp waar
men zich politiek zo druk over
maakte als nu. Gewoon doen, was
het motto van wethouder Van
Geluk; het is goed voor de gemeen
tekas en Bloemendalers kunnen in de
toekomst heerlijk zwemmen (en waterpolo beoefenen!) en
schaatsen in een prachtige omgeving. Na langdurige onder
handelingen met aannemer/vervoerder G.A.Veldhuyzen uit
Santpoort, krijgt die toestemming tot afgraven en afvoeren
van het zand. De zaak wordt zo geregeld dat de transactie
met gesloten beurzen plaats vindt. Veldhuyzen verdient geld
met de verkoop van het duinzand en zorgt als tegenpres
tatie 'voor het maken van het duinmeer en het leveren van
zwarte grond, puin en beplantingsmateriaal ter waarde van
9.000,-De gemeente Bloemendaal haalt uit haar lopende
begroting de bedragen voor het hekwerk en de lonen van de
gemeentearbeiders. Daarmee lijken alle kosten gedekt.
Wethouder Van Geluk was zo overtuigd van zijn 'deal',
dat hij zonder toestemming van de gemeenteraad en zelfs
zonder dat die was ingelicht, het startsein gaf
voor de afgraving. Toen een aantal raadsleden
daarover in de begrotingszitting van de ge
meenteraad van 25 januari 195 1 hun beklag
deden, werd hen de mond gesnoerd met
het argument dat het de gemeente niets zou
kosten. Van Geluk: "De raad is er niet over
gehoord want het heeft geen cent gekost."
Dat bleek later niet waar te zijn (een verschil
van 7.212,-), maar toen was de 'zandkuil'
al gegraven en het wandelpark een feit.
400 meter baan in 1950 (foto NHA)
'ter verrijding van provinciale en eventueel zelfs nationale
kampioenschappen'. Ook de raadsleden hebben positieve
ervaringen met het natuurijs op het aangelegde meertje. De
Jong Schouwenburg en andere raadsleden melden dat zij er
op de schaats hebben gestaan. Bestuurlijk Bloemendaal ziet
de waarde van een 400 meter wedstrijdbaan. Men droomt al
van Europese schaatskampioenschappen. Zo ver is het ove
rigens nooit gekomen. De ijsbaan krijgt in de loop der jaren
vooral een sterk recreatief karakter. Maar wat het college en
vooral wethouder Van Geluk bestuurlijk hadden voorzien,
kwam uit. Bij zijn afscheid als wethouder van Bloemendaal
in de raadsvergadering van 21 augustus 1958 wordt de
'zandkuil' omgedoopt tot Wethouder Van Gelukpark, een
naam die nog steeds bij de ingang te vinden is.
Schaatssport
Het meertje is vanaf het begin een groot
succes bij schaatsers, recreanten zowel als de
georganiseerde schaatssport. Dat laatste blijkt
onder meer uit een brief van de schaatsbond.
Daarin wordt gemeld dat men graag wed
strijden wil organiseren op het duinmeer
28
Ons Bloemendaal, 34e jaargang, nummer 3, najaar 20 10
