Buurtborrel luidde Roozendaal uit
Door Hans Scheffer
De traditionele, gezellige buurtborrel van hartje Overveen op het terras van Roozendaal, markeerde altijd het afscheid van de zomer. Dit jaar was er
ook van een ander soort weemoed sprake want de bijeenkomst stond eveneens in het teken van de verkoop van hotel-restaurant Roozendaal.
Het was natuurlijk ook een emotioneel moment voor de
familie Deken. Als je 17 jaar je ziel en zaligheid erin gelegd
hebt, is het een stuk van jezelf en je leven geworden. De
beslissing was dan ook niet gemakkelijk. Maar er kwam een
aantal dingen samen die de verkoop van het bedrijf plausibel
maakte, verklaart de heer Deken. "Ik ben 62, er waren flinke
investeringen nodig - waaronder de keuken - en op dat mo
ment meldde zich plotseling een serieuze gegadigde die de
zaak wilde overnemen. Mijn vrouw en ik hebben er geza
menlijk over nagedacht en zijn in overleg met onze dochters
tot de beslissing gekomen. Mijn dochters werkten mee in de
zaak en hadden wel eens de intentie uitgesproken de boel
over te nemen. Maar alles overwegende hebben we in goed
overleg besloten toch te verkopen."
Het opvallende pand dat uitzicht biedt op de meest verwar
rende rotonde van Nederland, herbergt een groot restaurant,
een riant terras op het zuiden, tien drie sterren-plus hotel
kamers (kortgeleden gerenoveerd) en een vergaderruimte.
Maar ook een - voor de koper niet onbelangrijk pluspunt
- een zeer ruime parkeerplaats. Kortom, een groot bedrijf
om te managen, met z'n 20 medewerkers en een diverse
klantengroep, particulier en zakelijk. Roozendaal had veel
vaste klanten en bood 's zomers een prettig verblijf voor
passanten op het riante terras. Dat terras was ook dikwijls de
plek voor recepties en familiefeesten. Deken over die feesten:
"Er waren families die hun
wijnvoorraad bij ons in bewa-
ring gaven. Wij beheerden dan
die flessen, zorgden voor tij
dige aanvulling, allemaal tegen
een bescheiden vergoeding,
het zogenaamde kurkengeld".
En dan waren er de vaste clubs
die in het zaaltje achter, hun
bijeenkomsten hielden, zoals
de Lions, de Rotary, de Vrij
metselaars en Probus. Het pand
is en blijft overigens eigendom
van de erven van Schooten. In
1993 huurde Deken het pand,
na eerst een horecagelegenheid
in Amsterdam te hebben ge
had. Afkomstig uit Alkmaar, en
daar nog steeds wonend, moest hij wennen aan de nieuwe
omgeving en het publiek. "Beschaafd, zou ik het willen
noemen, beslist geen overmatig drankgebruik en schreeuw
party en. Korte broeken kwamen alleen voor op het terras
en niet binnen tijdens lunch of diner." Op 1 september ging
Roozendaal voor 4 maanden dicht vanwege de drastische
verbouwing van interieur en keuken. De verandering van het
exterieur bleef beperkt tot het aanbrengen van de oorspron
kelijke grote ramen aan de zijde van het terras. De nieuwe
eigenaar is eetcafé Loetje en dat betekent een grote verande
ring. Want de nieuwe formule - zo heet dat in de horeca- is
wel erg verschillend.
De expansie van Loetje
Maar wie of wat is toch Loetje? Loetje is een vermaard
eetcafé in Amsterdam-zuid. Eigenaar en uitbater Loetje
Klinkhamer (ooit slager) startte het café, voorzien van een
drietal biljarttafels, in 1977. Het werd erg populair vanwege
de aparte sfeer die Loetje erin bracht door de klanten met
Amsterdamse humor te schofferen. Die klanten vonden het
prachtig, bleven lang hangen, en hun opkomende trek werd
provisorisch gestild met ballen gehakt. Totdat Loetje het
lumineuze idee kreeg biefstukken te gaan bakken vergezeld
van friet, sla, brood, extra jus of uien met champignons.
Dat bleek mede vanwege de hoge kwaliteit van vlees en
Overveen Paf.' Itvanriii! Runz■•mlaal .1. C. vail S'h'.li'ii
Café Restaurant Roozendaal, ansichtkaart (foto NHA, collectie Braakman)
34
Ons Bloemendaal, 34e jaargang, nummer 4, winter 20 10
