Bewoners
De ingang van het huis ligt op het noordwesten en alle
woonvertrekken hebben prachtig uitzicht op de tuin en
de weide aan de zuidoostzijde.
Tussen 1900 en 1920 verrezen naast het hoofdhuis
meerdere dienstwoningen en bijgebouwen.
Bij de ingang aan de Duinlustweg stond een
portierswoning en langs de oprijlaan een koetshuis
met koetsierswoning. Verder liet de familie een
houten stalgebouw, een duinwoning, een dubbele
dienstwoning, een dubbele dienstwoning speciaal
voor de jachtopzieners en zelfs een verwarmde
fietsenstalling bouwen. Ook heeft Salm een prachtig
ontwerp vooreen kippenhok gemaakt. Het is niet
bekend of dit ooit is gerealiseerd. Het hoofdgebouw,
de dienstwoningen en het zo kenmerkende witte hek
langs de Duinlustweg zijn alle rijksmonumenten.
In 1940 overleed Johannes Luden, twee jaar later zijn
vrouw. Hun ongetrouwde zoon Jan Anton Willem bleef
alleen op het landgoed wonen tot zijn dood in 1962. Hij
liet het landgoed na aan de Vereniging tot Behoud van
Natuurmonumenten.
Enkele jaren stond het huis leeg. In 1966 betrok de
afdeling filmrestauratie en -conservering van het
Filmmuseum in Amsterdam het voormalige koetshuis.
Kort daarna bouwde die een nitraatkluis op
het landgoed voor het behoud van historische
films. Midden jaren tachtig werd ook de villa
op het landgoed gehuurd. Vanwege forse
huurverhogingen verliet het Filmmuseum het
hoofdhuis in 2004 en in 2008 het koetshuis. De
nitraatkuis is nog steeds aanwezig.
Natuurmonumenten maakte plannen voor een
grondige restauratie. Eerder hadden zij al in eigen
beheer de ontvangsthal in de oorspronkelijke
staat teruggebracht, maar verder was het pand
uitgewoond. Gelukkig waren alle verbouwingen
dermate eenvoudig gedaan dat alles goed is te
restaureren.
Inmiddels wordt het huis weer particulier bewoond.
De eigenaren zagen het als een uitdaging het huis
weer zoveel mogelijk in zijn oorspronkelijke staat
terug te brengen. Zelfs het bad waar Johannes
Luden in heeft gelegen staat weer te pronken in
de badkamer. Bijzonder is ook de lift van Franse
makelij uit 1925 die het souterrain met de zolder
verbindt, waar vroeger de dienstbodes verbleven
en nu de kinderen heerlijk spelen. Maar het mooist
zijn toch wel de stijlkamer en de eetzaal die er weer
uitzien alsof ze zojuist voor de familie Luden zijn
opgeleverd.
Met dank aan de bewoners van Koningshof
8
www.onsbloemendaal.nl nr 3 najaar 2012
