Belgische vluchtelingen
Dansavonden en grootbeeld televisie
Hotel Roozendaal (foto privébezit)
Hotel Vreeburg (foto privébezit)
geriefelijk was voor families, wier personeel met de
Pinksterdagen uitgaat'. En zo was het. Duin en Daal
tekende voor het souper bij het huwelijk in februari
1929 van jhr. Frits Röell en jkvr. Dorine van der Goes.
Het menukaartje met foto van het bruidspaar bleef
bewaard.
De Eerste Wereldoorlog betekende een achteruitgang
voor de hotellerie. In de kranten verschenen minder
advertenties en enkele hotels sloten hun deuren.
Hotel Welgelegen (Bloemendaalseweg 110), befaamd
om zijn grote terras aan de voorzijde, werd pastorie.
Hartenlust bood korte tijd onderdak aan 74 van de 754
Belgische vluchtelingen die naar Bloemendaal kwamen
en in oktober 1916 werd het huis weer privébezit.
De periode na 1918 laat enige opleving zien van
het vroegere vertier en het biljarten bleef in de
mode. In Hotel De Rusthoek konden de gasten
zich in 1927 vermaken op een biljart van de firma
Toulet. De Overveense hotels Roozendaal en Van
Ouds het Raadhuis organiseerden in september
1938 dansavonden (aanvang 8 uur). De Tweede
Wereldoorlog luidde echter een verdere neergang in.
Hotel Stein op de Bloemendaalseweg 186 in Overveen,
werd gevorderd door Duitse officieren en na de oorlog
werd het een herstellingsoord van Volksherstel. Ook
lepenhove aan de Hartenlustlaan werd in 1942 door de
Duitsers gevorderd. In Duin en Daal kwam begin 1943
de Grüne Polizei en na de oorlog vonden vluchtelingen
er onderdak. Van Ouds het Raadhuis, dat in 1940 nog
'zalen voor alle doeleinden' had en een 'bekend goede
keuken', werd in 1944 als noodziekenhuis ingericht en
was na de oorlog geen hotel meer.
Hotel Rusthoek overleefde ook de Tweede
Wereldoorlog. In 1958 maakte het reclame meteen
'Intiem Café-Billard'en tevens met een 'grootbeeld
televisie'. Dat warm en koud stromend water zelfs
eindjaren vijftig nog geen vanzelfsprekendheid
was, bewees hotel Van ouds 't Roomhuis dat de
aanwezigheid ervan in een advertentie van 1958
uitdrukkelijk vermeldde, evenals het bestaan van
centrale verwarming.
Vanaf de jaren zestig nam het toerisme een steeds
grotere vlucht, maar vakantiegangers namen geen
genoegen meer met een verblijf in het Kennemerland.
Ze ontdekten Europa en een verdere neergang van de
Bloemendaalse hotels was onvermijdelijk.
Welgelegen werd afgebroken en vervangen door de
vestiging van Albert Heyn. Van ouds 't Roomhuis had in
1961 nog 'een gezellig zaaltje voor uw intieme diners',
maar het mocht niet verhinderen dat het hotel ter
ziele ging. Hotel Zomerzorg dat in de zomermaanden
van 1945 speciale vakantiedagen voor moeders
organiseerde en waar in de jaren zeventig de Godfried
Bomans Society bijeen kwam, brandde in 1977 af.
Duin en Daal beschikte in 1958 inmiddels over zestig
kamers en een bar De Knip, maar moest toch in 1972
zijn deuren sluiten. Het werd een rusthuis van de
hervormde gemeente Haarlem. Tien jaar later dreigde
sloop, er kwam een anti-kraakwacht en de plaatselijke
jeugd hield enkele debutantenbals in een grote zaal
met lambriseringen en schilderingen. Rond 1985
werd het huis nog net van de ondergang gered en
verbouwd tot zeven appartementen.
Enkele etablissementen verloren weliswaar hun
hotelfunctie maar gingen door als café-restaurant.
8 www.onsbloemendaal.nl nr. 2 zomer 2013
