Politicus C.P.M. Romme,
de 'sfinx van Overveen'
De Terhoffsteedeweg 13, Overveen
14 www.onsbloemendaal.nl nr. 2 zomer 2015
Tegenwoordig heten ze Bekende Nederlanderskortweg BN'ers, vroeger sprak men van
voorname plaatsgenoten'. Bloemendaal telde er velen. Een van de belangrijkste politici in de
gemeente was ongetwijfeld de katholieke politicus dr. Carl P. M. Romme (1896-1980).
Inge de Wilde
www.onsbloemendaal.nl nr. 2 zomer 2015
Het 'kwartje van Romme'
De jurist Romme begon zijn carrière als advocaat
in Amsterdam, waar hij tevens voor de Roomsch
Katholieke Staatspartij (RKSP) lid werd van de
gemeenteraad. Een hoogleraarschap in Tilburg
volgde, waarna hij In 1937 als minister van Sociale
Zaken toetrad tot het vierde kabinet Colijn.
Romme kreeg bekendheid door een spaarregeling
voor werklozen, het zogenaamde 'kwartje van
Romme'. Rond 1938 verhuisde hij met zijn vrouw,
de bankiersdochter Antonia M. Wiegman, en
hun vier kinderen naar de Ter Hoffsteedeweg
13 in Overveen. De kapitale villa De Haghe,
tegenwoordig gesplitst in twee huizen, was in
1915/1916 gebouwd door de Amsterdamse
architecten Herman en Jan Baanders. In Overveen
werd in 1941 het vijfde kind van de Rommes,
dochter Mirjam, geboren. Zij woont al vijftig jaar
in Engeland en werkte in Londen als Director
of Collections and Preservation van het British
Museum en de British Library. Zij is nu emeritus
hoogleraar library and archive studies. Ik ken
haar nog uit mijn studietijd en ze is zo aardig
me iets te schrijven over haar jeugd. Haar
vroegste herinneringen aan de oorlogsjaren zijn
vanzelfsprekend nogal vaag. Ze herinnert zich hoe
ze in haar bed het geluid hoorde van de 'knijpkat'
(een soort zaklamp) waarmee haar ouders en hun
oudste kinderen door de achtertuin naar de buren
liepen om naar de BBC te luisteren. Ze weet dat
in de kelder onderduikers zaten terwijl een Duitse
soldaat was ingekwartierd op zolder. Haar tien jaar
oudere zusje Tet organiseerde een kleuterschooltje
voor de kinderen uit de buurt toen de gewone
school gesloten was. Zij werd later Montessori-
lerares. 'Het zat er al jong in'. Mirjam herinnert zich
ook dat in de hongerwinter het hele huis stonk
naar suikerbieten: een afschuwelijke zoetige lucht.
Haar zeventien jaar oudere zusje Carla werd er
met de fiets (zonder banden) op uitgestuurd om
in de polder bij de boeren voedsel te halen. Na
een tocht van een hele dag kwam ze 's avonds
in tranen thuis. Ze had wat voedsel weten te
veroveren, maar bij de ingang van het dorp was ze
door de Duitsers tegengehouden en moest haar
'boodschappen' inleveren.
Fractieleider KVP
Na de oorlog, de RKSP was inmiddels omgedoopt
tot Katholieke Volks Partij (KVP), werd Romme
fractieleider in de Tweede Kamer. Samen met
de katholiek Beel en de socialist Willem Drees
beheerste hij in die jaren de Nederlandse politiek.
Het gezin verhuisde naar de Ruysdaelweg 14 op
een steenworp afstand van de Ter Hoffsteedeweg.
'Ze hielden van verhuizen' schrijft Mirjam, 'en huis en
tuin waren iets kleiner. Dat kan ook een rol hebben
gespeeld.' De villa Sonnehoeck, vlakbij het station
Overveen, was in 1906 gebouwd voor een directeur
van de spoorwegen en in de jaren negentig zou
het enkele jaren worden bewoond door Nelleke
en Peter Noordervliet. Mirjam Romme bracht bijna
haar hele schooltijd op de Ruysdaelweg door: van
de nonnenschool ('we moesten breien voor de
missie naar de negertjes') in Overveen tot en met
de (katholieke) middelbare school Sancta Maria in
Haarlem, eveneens door nonnen geleid. Er werd
veel aan sport gedaan (tennissen en zwemmen) en
er was een enthousiaste toneelvereniging.
Romme stond in de Kamer bekend om zijn enorme
dossierkennis en energie. Hij was intelligent en
een groot spreker. Zijn lijst van nevenfuncties
is duizelingwekkend lang en hij was dan ook
tamelijk uithuizig. Hij deed daarin niet onder
voor zijn plaats- en partijgenoot mr.dr. Piet J.
Witteman (1892-1972) - vader van Paul Witteman
- die in de jaren dertig enige tijd lid was van de
Bloemendaalse gemeenteraad en in 1947-1948
krap een jaar minister van Binnenlandse Zaken. Een
van Rommes nevenactiviteiten was het politieke
hoofdredacteurschap van De Volkskrant, waar hij
contact had met Bloemendaler Godfried Bomans,
