www.onsbloemendaal.nl nr. 3 najaar 2015
De Darracq-Tonneau in Zuidlaren op de Brink, 1904.
V.l.n.r.: Benny ft 1908), Elly, Juus, vader Piet, en de chauffeur
De Fiat Topolini Spider uit 1939 van zoon Piet.
Bob- op de Koninklijke Militaire Academie in Breda; hij
volgt de officiersopleiding en is op dat moment sergeant
cadet. Piet rijdt in juli in een van vaders auto's op de
Leidsevaart in Haarlem ter hoogte van de Schouwtjesbrug
een Duitse dienstbode aan die achter op de fiets zit bij
een ander Duits meisje. De gevolgen zijn zeer ernstig: het
slachtoffer overlijdt. Het komt hem in de militaire wereld,
in hoger beroep voor het Hoog Militair Gerechtshof in
Den Bosch, te staan op een hechtenis van drie maanden
en een jaar ontzegging van de bevoegdheid een
motorrijwiel te besturen. Dat treft hem flink, want hij was
als huzaar-in-opleiding een hartstochtelijk motorrijder.
Het burgerrijbewijs is hij een half jaar kwijt, met ingang
van 5 augustus 1932. De hogerberoepsrechter van het hof
in Den Bosch ontving Piet met de woorden: "Zo, mijnheer
Dorhout Mees, de politie in Bloemendaal heeft al veel met
u te stellen gehad". De kranten zijn duidelijk over Piets
rijstijl in deze tijd: hard en roekeloos. Vader Piet Dorhout
Mees betaalt het transport van het stoffelijk overschot
naar Duitsland en voldoet de kosten van de begrafenis.
De oorlog
In mei 1942 wordt zoon Piet -intussen tweede luitenant-,
samen met talloze andere officieren en cadetten, door
de bezetter geïnterneerd en uiteindelijk naar het Poolse
kamp Stanislau gebracht. Vanuit het kamp schrijft hij
brieven aan zijn geliefde en aan zijn familie. In één
ervan laat hij weten dat zijn jenever niet mag worden
verkocht en dat zijn auto's regelmatig dienen te worden
doorgesmeerd.Piet bezat voor de oorlog -naast drie
paarden- twee auto's. De nieuwste was een blauwe
Fiat Topolini Spider, een tweezitter cabriolet met een
neerklapbare zwarte linnen kap; in 1939 gekocht bij de
Gebr. Beekman, Bloemendaalseweg/hoek Kerkplein in
Bloemendaal. Wel op tijd doorsmeren dus
Piet voltooide zijn carrière in het leger en zwaaide af als
gewestelijk commandant van Gelderland, in de rang
van kolonel. Hij was een van de meest gedecoreerde
Dorhout Mezen! Behalve drager van verscheidene
buitenlandse onderscheidingstekenen was hij officier in
de Orde van Oranje Nassau-met-de-zwaarden.
Bob voltooide ook zijn militaire opleiding maar stapte
daarna over naar de bankwereld. In 1946 werd hij
militair secretaris en later tweede particulier secretaris
van prins Bernhard. Op 11 januari 1952 werd hij, op
weg naar Soestdijk, onwel in zijn auto en overleed
later die dag op de leeftijd van 42 jaar, thuis, in het
Snippenbosch, de villa in de noordwesthoek van
Leyduin.
Een bijzondere Lincoln
Nog even terug naar de familie op Leyduin in de
vooroorlogse jaren. Hoewel het gezin steeds kleiner
werd door het uitvliegen van de kinderen,schaften
Piet en Dien Dorhout Mees in 1926 een nieuwe auto
aan: een Amerikaanse Lincoln model L149A, een
vijfpersoons convertible, d.w.z. het dak kon eraf. Van
dit type Lincoln zijn wereldwijd maar 12 exemplaren
www.onsbloemendaal.nl nr. 3 najaar 2015
Kuife rijdt ook een Lincoln model L149A (Uit: De sigaren van
de farao, 1955)
gebouwd, met een carrosserie van de Amerikaanse
ontwerper Raymond Dietrich. Lincolns werden in deze tijd
alleen op bestelling gebouwd. Het was een reusachtige
auto, acht cylinders met een gezamenlijke inhoud van
5861 cc. De auto woog 2025 kg. Het was, wat later
genoemd zou worden, een 'muscle car'; een auto met
exorbitant veel power. In dit geval werd de power noch
voor de snelheid, noch voor de kracht aangewend. Het
was pure luxe. De auto had slechts drie versnellingen en
'was meant to be chauffeur driven'; tussen de chauffeur
en de passagiers kon een glazen paneel aangebracht
worden. De achteruitkijkspiegels van de auto zaten
gemonteerd op de reservewielen links en rechts.
In deze auto maakte Dien, met chauffeur Huisman aan de
andere kant van het glas, vele reizen. Naar verluidt werd
twee keer per jaar naar Parijs gereden om de garderobe
aan te vullen.
Niet alleen de familie Dorhout Mees was gecharmeerd
van deze luxe auto. We zien Kui^e in 'De sigaren van de
farao' (zwartwit versie 1933, ingekleurde versie 1955) ook
in dit type Lincoln rondtoeren.
Een Bril en sloepen
De oudste dochter van Piet en Dien Dorhout Mees,
Daniëla -Elly voor intimi-, heeft in de regio Haarlem als
UVV-vrouw (Unie van Vrouwelijke Vrijwilligers) tot op hoge
leeftijd maaltijden rondgebracht aan minderbedeelden.
Zij deed dat in haar Volkswagen Kever, model 'Bril', zo
genoemd naar het op een bril gelijkende achterraam.
In een andere periode werd op Leyduin op een
bijzondere manier tegen auto's aangekeken. Van 1946
- 1951 was het 'Marva Opleidingskamp Leyduin' op
Leyduin gevestigd. Marva's (marine vrouwenafdeling)
ontvingen er hun drie weken durende basisopleiding.
Op zaterdagochtend, aan het eind van de werkweek,
werden zij met auto's van de Koninklijke Marine naar
station Heemstede-Aerdenhout gereden om het
weekend thuis te kunnen doorbrengen. In Marva taal
gingen ze niet met auto's naar het station, maar 'met
sloepen naar de wal'ï
Literatuur:
- Jhr. mr. John von Mühlen, Luitenant Piet Dorhout
Mees in Duits Krijgsgevangenschap 1942-1945
(Blurb.com, 2011)
- Esther de Haan e.a. Leven op Leyduin, (Landschap
Noord-Holland, Heiloo 2013)
- Website van de Kon. Bibliotheek: www.delpher.nl
- Haarlems Dagblad, diverse jaargangen
- Algemeen Handelsblad, diverse jaargangen
- Het Volk, diverse jaargangen
- Dr. Kees Kuiken, Als een blijvend monument
(Proposo, Haren 2007)
- Website Internationaal Instituut voor Sociale
Geschiedenis: https://socialhistory.org/nl
- www.conam.info
