Adel in de auto, adel in duel
Baron van Ittersum en zijn signaalhoorn
maar wij nemen het aan, met het oog op de goede
constitutie en de scheepstouwen van zenuwen
waarvoor Jan bekend stond!.
Borski
Natuurlijk bleef ook de rijkste Bloemendaler, de
laatste Willem Borski, niet buiten schot. Het was
algemeen bekend dat zijn huwelijk met Jacqueline,
née Van Hoey Smith, niet van de voorbeeldigste was
en dat zij een verhouding had met, jawel, Henry
Tindal, die ze later zou trouwen. Er ging ook een
hardnekkig gerucht dat er iets aan de hand was
met Borski's testament. En voorwaar, in Achter de
Schermen wordt de toedracht onthuld!
In juli 1887 lag Willem op sterven in een hotel in
Nice. Jacqueline had zich tot dusverre niet zo veel
om haar doodzieke man bekommerd, want haar
eigen gezondheidstoestand 'vergde gebiedend
het verblijf in het zoo gezonde, als kuurplaats zoo
gewaardeerde - Amsterdam. Op aandrang van
bezorgde vrienden reisde ze nu toch maar af naar de
Rivièra en vervoegde zich bij het hotel waar Willem
zieltogend lag. Maar tot haar ontsteltenis werd haar
door de hotelier de toegang geweigerd! Al spoedig
bleek dat hij handelde op instructie van Borski's
zusters. 'De in Amsterdam hooggeachtedames H. van
Loon en D. van der Vliet hadden het raadzaam geacht
hunnen zieken broeder terzijde te staan en vonden
dat de wettelijke echtgenoote hierbij totaal overbodig
was. Daar hadden de zusjes een goede reden voor:
'OP HET STERFBED VAN DEN HEER BORSKI IS DIENS
TESTAMENT, DAT TEN GUNSTE ZIJNER VROUW LUIDDE,
VERANDERD!' De onterfde weduwe had het nakijken,
hoewel later nog wel een schikking werd getroffen.
Epiloog
'We konden nog boekdeelen vol schrijven over de
elegante mevrouw van Loon - Borski en hare galante
avonturen in het hotel Ermenkeil te Bonn met een
Oostenrijksch officiertje', klonk het nog dreigend
aan het einde van de laatst geciteerde passage.
Daar is het helaas niet van gekomen, en met het
schotschrijvende paar is het niet goed afgelopen.
Willy zat eind 1891 een maand in het Huis van
Bewaring aan de Heiligeweg wegens belediging van
een ambtenaar in functie. Oom Willem van der Vliet
had aangeboden de boete te betalen op voorwaarde
van echtscheiding, maar dat wees ze halsstarrig af.
Haar man was inmiddels uitgeweken naar Chicago
en probeerde van daar uit nog haar geld te
ontfutselen. Niet lang daarna liet zij zich van hem
scheiden. Tot haar dood in 1928 werd zij door de
familie financieel ondersteund, maar alle banden
bleven verbroken. Hans kwam in 1910 berooid terug
uit Amerika en stierf in 1930. Veel beter verging het
hun dochter Marie (1886 - 1980), die lang en naar
verluidt gelukkig leefde met haar echtgenoot, de
Amsterdamse bankier Johan Korthals Altes.
Literatuur
Annejet van der Zijl, Gerard Heineken. De man,
de stad en het bier. (Amsterdam Antwerpen 2014) en
H. J. Scheffer, Een ongewoon heer met ongewone
besognes (Bussum 1976)
www.onsbloemendaal.nl nr. 1 voorjaar 2016
Peter van der Werff
Terwijl de Herenweg in Bennebroek eeuwenlang een smalle baan voor
voetgangers, handkarren, koetsen en andere paard-en-wagens is geweest,
verschijnen begin twintigste eeuw de eerste gemotoriseerde voertuigen
op de weg. Zij doen letterlijk en figuurlijk veel stof opwaaien en het lokale
gezag heeft er moeite mee.
