16 www.onsbloemendaal.nl nr. 2 zomer 2016
Presentatieontwerp Essenlaan 1 - 3 Bloemendaal. Architect H.Tuninga 1928
Vereeniging J. J. Cremer' en van de biljartvereniging
'DES' Ook was hij een fervent tennisser en een
verdienstelijke amateur-kunstschilder, een talent dat
hem ook zakelijk van pas kwam: hij kon prachtige
presentatietekeningen maken. En hij hield van het
goede leven: hij en zijn vrouw gingen graag en veel
op vakantie en waren dol op feesten en partijen.
Flexibel
Dat kost wat, maar dat was geen probleem, want
Tuninga zat nooit verlegen om opdrachten.
Zijn sociale netwerken zullen daarbij wel van
nut zijn geweest, en uit alles blijkt dat hij over
goede verkoopkwaliteiten beschikte. Net als zijn
vakbroeders Mulder, Van Asdonk en H.W van Kempen
(zie Ons Bloemendaal 2013 no. 3), die hij regelmatig
tegenkwam bij de Haarlemse Architectenvereniging
'Lieven de Key', was hij flexibel en bereid om goed
te luisteren naar zijn opdrachtgevers. Van huis
uit sociaal-democraat kon hij goed overweg met
Haarlemse SDAP-wethouders, maar in Bloemendaal,
waar die partij weinig in te brengen had, kreeg hij
even gemakkelijk voet aan de grond. Hij kon zich
blijkbaar moeiteloos in zeer verschillende sociale
kringen bewegen. Heel typerend: deze a-religieuze
man heeft ook een kerk ontworpen!
Die plooibaarheid was niet alleen een voordeel.
Anders dan de eerder genoemde architecten heeft
Tuninga niet of nauwelijks geëxperimenteerd met
nieuwe vormen; de invloed van Frank Lloyd Wright
is bijvoorbeeld aan hem voorbij gegaan. De meeste
van zijn vooroorlogse ontwerpen kunnen gerekend
worden tot de 'traditioneel-zakelijke stijl': rustige en
zorgvuldig vormgegeven baksteenbouw met hier en
daar een wufte uitschieter, en verder niet heel veel
pretenties. Misschien heeft zijn hoge werktempo zijn
artistieke ontplooiing wat in de weg gezeten. Helaas,
maar niet helemaal onbegrijpelijk heeft geen van
zijn Bloemendaalse werken de status van monument
verworven.
Oorlog en wederopbouw
De Duitse bezetting maakte een abrupt einde
aan het drukke architectenwerk, maar bracht
andere spanningen. Op zaterdag 30 januari 1943
werd in Haarlem-Noord een Duitse onderofficier
neergeschoten. Onmiddellijk werden tien
gijzelaars uit Haarlem en Velsen opgepakt en in het
concentratiekamp Vught gedetineerd. Huib Tuninga
was één van hen. Tot zijn geluk werd hij op 11 maart
alweer vrijgelaten, maar de schrik zat er wel in.
De laatste oorlogsjaren bracht hij met zijn vrouw
www.onsbloemendaal.nl nr. 2 zomer 2016
Duinoordstraat 2 te Haarlem.
Woonhuis annex kantoor van
architect H.Tuninga.
(Foto: collectie Van de Meeberg)
zoveel mogelijk door op hun boot aan de Kaag.
Toen na de bevrijding de wederopbouw krachtdadig
ter hand werd genomen, greep de nog immer
energieke Tuninga zonder dralen zijn kansen. Voor
artistieke hoogstandjes was even geen ruimte meer.
Daar zal deze veelbouwer vermoedelijk minder last
van hebben gehad dan andere architecten van zijn
generatie, die wel eens klaagden dat ze vóór de
oorlog nog tijd hadden gehad om te dromen. Ook
in Bloemendaal heeft hij tot het einde toe gebouwd,
tot zijn vroege dood op 5 december 1958. Zijn
laatste creatie hier was het complex Braziliëlaan 12
- 16 te Overveen, maar het zou niet eerlijk zijn hem
daar op af te rekenen.
Braziliëlaan 12-16 Overveen. Architect H.Tuninga. (Foto Wim Post)
