28 www.onsbloemendaal.nl nr. 2 zomer 2016
Leidsevaartweg 83 en 85,1955 (A. van Zadel)
Schreur maakt wandeling,
1924 (A. van Zadel)
Leidsevaartweg 87 en 89,1924
(A. van Zadel)
Door woningnood werd in 1924
besloten om de bovenverdieping
van de tuinmanswoning te
splitsen van de begane grond
en in te richten als appartement
voor Kerkvliet, zijn dochter en zijn
schoonzoon Diependaal. Daarom
is er kort na de bouw een deur
en balkon aan de achterzijde
geplaatst. In 1926 greep de
gemeente in en verordenende
dat deze situatie per direct
beëindigd diende te worden;
het pand moest teruggebracht
worden naar zijn originele staat
van een eengezinshuis.
De familie Diependaal woonde
tot ongeveer 1985 op nr. 25.
Het gezin had negen kinderen
en grootvader verbleef in de
voorkamer en daarnaast was
men in staat om ruimte voor
vakantiegangers aan te bieden
en een meisje voor dag en
nacht aan te nemen. Het laatste
met de mededeling dat er
huiselijk verkeer was. Aangezien
fietsen, kolen en dergelijke ook
nog in het huis opgeborgen
moesten worden, doet
mevrouw Diependaal in 1956
een dringend verzoek aan de
gemeente Bloemendaal om een
schuurtje te bouwen, aangezien
de situatie onhoudbaar wordt.
De Diependaals waren goed
katholiek, ook te zien aan het
Jezusbeeld in de bloembak aan
de voorgevel.
Klooster Alverna
In 1924 moet de eigenaar
Jhr. Teding van Berkhout
Boekenroode inclusief
Boekenroodeweg 25 verkopen
door tegenvallende financiële
resultaten. Het landgoed komt in
handen van de Franciscaner orde
die er het Klooster Alverna sticht.
Eén helft van de Laan
wordt dan onderdeel van
het kloosterterrein. De
kloostereigenaar sluit het
eigen terrein helemaal af. De
aanwonenden van het Laantje
hadden tot die tijd recht van
overpad, dus daar moest
een oplossing voor gezocht
worden. Een strook grond ten
oosten en ten westen van het
kloosterterrein werd aangekocht
om een toegangsweg te maken,
zodat zij niet het over de gronden
van Klooster Alverna hoefden
te gaan. Het ontsluitende pad
moest met een houten schutting
van een meter tachtig hoog
afgezet te worden. Na 1931 is het
kloosterterrein met een muur
afgesloten en kwam een andere
doorgang tot stand. Over de
sloot plaatste men rond 1935 een
bruggetje dat in 1943 nog door
Anton Pieck is vereeuwigd.
Bouw villawijk
In de tussentijd werd de villawijk
aan de Zandvoortselaan in
Heemstede en Aerdenhout
gebouwd. Kon men in 1924 vanaf
Boekenroode nog tot aan de
Zandvoortselaan kijken, in 1931
is het volgebouwd met villa's en
het plan is om de rest van het
land ook te bebouwen. Dit is
nog te zien aan de opening in
de huizenrij op de Dahlialaan en
de Brederodelaan. Het gedeelte
buiten de kloostermuren blijft
tot 1931 eigendom van Jhr.
Teding van Berkhout. In 1925
wordt er een plan ingediend bij
de Gemeenten Heemstede en
Bloemendaal onder de naam
Boekenroode Zuid.
In dit plan is het gebied
tussen Boekenroodeweg,
Brederodelaan, Dahlialaan en
de tweede Leijweg volledig
www.onsbloemendaal.nl nr. 2 zomer 2016 29
Bollenveld, 1924 (A. van Zadel)
Na de kerkgang, 1931 (A. van Zadel)
Bomen gekapt 1955 (A. van Zadel)
bebouwd en opnieuw ingericht.
Na diverse herzieningen en
afwegingen door gemeenten
en provincie raakt het plan op
de lange baan. In 1931 verkoopt
Jhr. Teding van Berkhout het
resterende gedeelte aan de 'NV
Bouwmaatschappij Muiderpoort
kwartier', onderdeel van de
Amsterdamse bank. In de
aankondiging staat dat 'de
gronden eerlangs bebouwd
kunnen worden'; dit in het licht
van het plan Boekenroode Zuid.
De aankoop wordt dan ook
gedaan op basis van speculatie.
Eveneens in 1931 verzilvert
het klooster zijn optie om de
weilanden, die nog aan Jhr.
Teding van Berkhout behoren,
aan te kopen. Hetgeen
vermoedelijk mede bijgedragen
heeft aan het stuiten van een
verdere verkaveling en daarmee
bebouwing.
Een kaal Laantje
In februari 1955 besluit de
eigenaar van het Laantje, Bouw
maatschappij Muiderpoort
kwartier, de houtopstand
bestaande uit 40 iepen te
verkopen voor de kap. De
aangevraagde kapvergunning
wordt in eerste instantie
geweigerd door de Gemeente
Bloemendaal. De Gemeente
Heemstede stemt wel in met
de voorgenomen kap. Na veel
consultatie met onder andere
Staatsbosbeheer over het
wel dan niet kaprijp zijn van
de bomen, wordt uiteindelijk
met pijn in het hart door de
gemeenteraad van Bloemendaal
vergunning tot kap verleend.
De kap vindt plaats in de winter
van 1955 op 1956 en het zal
het aanzien van het Laantje
aanzienlijk veranderen.
Besloten wordt om herplant
met eiken te laten plaats vinden.
De eiken geleverd door de
firma Van Empelen en van Dijk
overleven de koude winter van
1955 echter niet. De geplande
populieren die als 'wijkers'
geplaatst werden, overleven
de aanplant wel en vormen
nog steeds een imposante
houtopstand op het Laantje. Het
Laantje wordt in 1975 verkocht
door de NV Bouw maatschappij
Muiderpoort kwartier aan het
Waterleidingbedrijf Amsterdam.
Dit gebeurt tezamen met de
weilanden ten zuiden van het
Laantje. De reden voor aankoop
zijn de plannen van de provincie
om een nieuwe vierbaans
snelweg aan te leggen, die
van de Westelijke Randweg via
de Bekslaan om Vogelenzang
heen naar de Zilkerduinweg
getrokken zou moeten
worden. Het pompstation
van het Waterleidingbedrijf
Amsterdam zou in dat geval
gesloopt en vervolgens opnieuw
opgebouwd moeten worden
in het weiland. Het Laantje zou
als toegang van de snelweg
naar het nieuw te bouwen
pompstation gaan fungeren.
In 2006 worden deze plannen
voor een snelweg door de
provincie gestopt en omdat de
noodzaak van het bezit wegvalt,
besluit het Waterleidingbedrijf
het Laantje te verkopen aan de
aanwonenden. In deze periode
kon ook de aanzet gegeven
worden voor bouw van het
Vogelpark en de Haringbuys. Op
dit moment is het Laantje aan de
kant van Heemstede ontsloten
door een nieuw aangelegde weg
waarbij de spoorwegovergang
gesloten is.