ER WOONDE
Simon de Heer schilderde portretten van Jac. P. Thijsse
Kees Verwey en Max Euwe
SIMON DE HEER I
s 1927 - 1970 e
www.onsbloemendaal.nl
nr. 2 zomer 2018
21
7
Inge de Wilde
Simon de Heer: Het meertje van Caprera te Bloemendaal
Woonhuis van Simon de Heer aan de Duinwijckweg 12,
Bloemendaal
n het Bloemendaalse gemeentehuis is in de grote hal een schilderijengalerij met
werk van Bloemendaalse schilders. Simon de Heer (1885-1970) is er met zeven
werken vertegenwoordigd. Hij schilderde landschappen in de omgeving, het
meertje van Caprera, de Zomerzorgerlaan. De Heer was geen Bloemendaler van
geboorte. Hij kwam uit de Beemster, doorliep de Rijksacademie en vestigde zich na
een korte Parijse periode en enkele jaren in Zwolle in 1927 met zijn vrouw Derkje
Brink (1899-1983) en kinderen in Bloemendaal. Op de Duinwijckweg (nr.12) liet hij er door
Cornelis Koning, timmerman en architect uit Purmerend, een huis met atelier bouwen. De Heer
schilderde vooral het duinlandschap en de weilanden en gaf tekenles op de Kweekschool in
Den Haag. Hij werd ook opgenomen in het kunstenaarsmilieu in de omgeving, werd lid van de
Haarlemse kunstenaarsvereniging Kunst Zij Ons Doel en sloot vriendschap met Kees Verwey. Hij
schilderde diens portret, zoals ook van schaakgrootmeester Max Euwe en Jac. P. Thijsse.
Simon de Heer in de deuropening aan de
Duinwijckweg
Protest
Simon de Heer hield van de mooie Bloemendaalse
omgeving. In 1954 protesteerde hij bij de
gemeenteraad tegen plannen van de gemeente
om huizen te bouwen op de hoek van de
Duinwijckweg en de Zomerzorgerlaan. Vreselijk
vond hij het ‘zo'n romantisch landschap voor altijd
te vernietigen om der wille van het bouwen van
enkele woningen'.
Oorlogsdrama
Simon de Heer weigerde lid te worden van de
Kulturkammer en kon in de oorlogsjaren niet
meer exposeren. Schilderen werd ook moeilijker
door gebrek aan linnen. Dramatischer waren de
gevolgen van een Engels bombardement op 16
april 1945, waarbij een groot deel van de huizen op
de Duinwijckweg werd verwoest. Er vielen negen
doden, onder wie De Heers 23-jarige dochter Corry
die met haar man en kind in 1944 bij haar ouders
was ingetrokken. Het huis van het gezin De Heer
werd voor driekwart verwoest. Na de oorlog werd
het hersteld.
Literatuur
Nico Cornelissen, Simon de Heer. Tekeningen, etsen,
schilderijen (Uitgeverij Noord Holland, Wormerveer
1999). (info@simondeheer.nl)
Met dank aan Esther Janssen van de Stichting
Simon de Heer.
Simon de Heer Plantsoen
Simon de Heer overleed in 1970 in zijn huis op de
Duinwijckweg. Op zijn honderdste geboortedag in
1985 eerde de gemeente hem door het plantsoen
aan het eind van de Duinwijckweg naar hem te
vernoemen. De in 1980 opgerichte Stichting Simon
de Heer, die de herinnering aan de schilder levend
houdt, plaatste op 16 april 2015 - precies zeventig
jaar na het bombardement - een grote Engelse
tuinbank in het plantsoen met de woorden ‘Simon
de Heer (1885-1970)' er in uitgehouwen.
In Museum Haarlem is van 14 juli 2018 tot
7 januari 2019 de tentoonstelling 'Simon de
Heer. Schilderachtig Bloemendaal' te zien.
www.museumhaarlem.nl
I
X.
