Just faded away
Helikon, een Bloemendaals
damesgezelschap
In de jaren negentig behandelde Prof. Dr. W.R. van Gulik, 'De geschiedenis van de godsdienst in Japan'
Els van Galen-Strategier
wetenschappen.
Schietoefening in Hotel Vreeburg aan het Kerkplein te Bloemendaal, omstreeks 1925.
Op de eerste rij v.l.n.r.: W.C. Hoogestein, J.A. van Buggenum, J.G. van Kessel, onbekend,
D.C. Houtgraaf, Nic. Lindeman, onbekend, F. Bersee, P Krook. Tweede rij: R.V. van den Enden,
T. Hekker, onbekend, G. Kruup. (Foto uit bezit fam. v.d.Enden)
Notulenboek
Hoe verging het ons 'Bloemendaal-Commando' in de
aan militaire confrontaties zo rijke decennia daarna?
Bestudering van een bewaard gebleven notulenboek
van de jaarlijkse ledenvergaderingen verschaft
daarover enig inzicht. In de jaren 1900 - 1913 werd
jaarlijks vergaderd, eerst in Hotel Hartenlust, later
in Café Van Holst, waarbij steeds circa twintig leden
present waren. Maar dan houdt het plotseling op;
tijdens de Eerste Wereldoorlog werd er blijkbaar niet
Zo werd op 9 mei deelgenomen aan een landelijke
oefening op de heide bij Amersfoort, en op 12 juni aan
een velddienst 'richting Duin en Kruitberg' (sic), met de
corpsen van Uitgeest, Egmond en Haarlem.
Met laatstgenoemde formatie trok men op 17 augustus
op in de richting van Aerdenhout, 'tot het vervoeren
van een convooi met veiligheidsmaatregelen'. Twee
weken later oefenden beide corpsen bij Zandvoort:
'terug tirailleeren door de duinen, hierna schieten op
poppen met vooraf een looppas van 300 meter'. Op
12 oktober namen ze het op tegen een 'tegenpartij
bestaande uit een afdeeling Wielrijders'. Het jaar werd
afgesloten met een inspectie der geweren, door een
officier van het garnizoen te Haarlem.
vergaderd, en waarschijnlijk evenmin geëxerceerd,
mogelijk omdat de harde kern der schutters in
werkelijke krijgsdienst was opgeroepen. Pas op 4 mei
1920 werd weer vergaderd, in Hotel Vreeburg, waarbij
slechts twaalf leden aanwezig waren, inclusief het
bestuur. Misschien was het naoorlogse antimilitarisme
debet aan dit geringe animo.
Dat blijft zo tot 1934, en dan zwijgt het notulenboek
weer stil. Ook de Tweede Wereldoorlog ging aan het
Commando voorbij, en dat is niet zo vreemd, want
onder de Duitse bezetting waren organisaties als deze
vanzelfsprekend streng verboden. Maar op 16 oktober
1945 kwamen vijftien heren bijeen in Vreeburg, 'met
wie de Vereeniging wederom een aanvang maakte',
onder voorzitterschap van de heer L.Vogel. Het bestuur
deelde mede dat 'voldoende materiaal en twee buksen'
voorhanden waren, en dat getracht werd munitie e.d.
verder aan te vullen. 'De vergadering, welke een vlot
en aangenaam verloop had, werd te ongeveer elf uur
door den voorzitter gesloten'. Desondanks wilde het
oude vuur niet meer oplaaien. Op 1 maart 1949 werd
voor de laatste keer vergaderd, met niet meer dan elf
leden. Het lijkt er op dat Bloemendaal-Commando
daarna een zachte dood is gestorven, of laten we
zeggen: just faded away.
Toen Elisabeth Landeweer en
viert hun lezingengezelschap zijn zestigjarig bestaan. Evenmin zullen
de oprichtsters zich hebben gerealiseerd, dat het eeuwen heeft geduurd,
voordat vrouwen zich vrij konden bewegen in de wereld van kunsten en
Siby Nederlof in 1959 het initiatief namen
voor een twintigtal dames uit de gemeente Bloemendaal en omgeving
een lezingenclub op te richten, hadden zij waarschijnlijk geen idee, dat
hun initiatief in zo’n vruchtbare bodem zou vallen. Immers in 2019
i
www.onsbloemendaal.nl nr. 3 najaar 2018 13
