Sta-;»-?-..’1 si
-V !L
www.onsbloemendaal.nl
nr. 3 najaar 2019
19
Zandvaart en de bollenvelden
Eerste klassen van de Graaf
Florisschool op schoolreisje
naar Kraantje Lek, 1947. Bien is
vijfde van rechts.
Langs de zandvaart
Heel mooi was het bos tussen de Grote Bekslaan
en de bollenvelden ten zuiden daarvan. Het begon
achter het huis van haar nichtje. Bien kon door het
bos naar een andere tante. Die woonde, na Indië en
het Grote Huis, met haar man aan de rand van het
bos met uitzicht op een zandvaart en de velden. Het
was een sprookjesplek.
Het waren eigenlijk twee huisjes. Het eerste had een
zitkamer, een eetkamer, een wc en de keuken. In
het tweede huisje waren twee slaapkamers en een
badkamer. Tussen de huisjes in hadden ze een tuin
en een moestuin. Het was er heel stil maar je hoorde
wel de trein van Haarlem naar Leiden langsvliegen.
‘Mijn oom schilderde veel en mijn tante werkte in
haar tuin. Ze was mijn favoriete tante. Ik werd altijd
gastvrij ontvangen. Werkelijk engelachtig. Het huisje
was piepklein. Als wij daar kwamen eten was er
bijna geen plaats meer. Toch ging het. En het was
oergezellig.'
In de zandvaart had Bien's oom een houten
steigertje waar ze kon vissen, er lag een roeibootje
aangemeerd. Bien stapte soms in de boot en roeide
naar de achtertuin van haar andere tante, aan de
grote Bekslaan. ‘Het was heerlijk om te doen. Soms
nam ik een hengel mee en ging onderweg vissen.
Those were the good old days.'
Weg
Jacobine verhuisde in 1951 naar het Gelderse
Warnsveld en zat in Zutphen op school. Ze ging
naar Frankrijk en Engeland om haar talen te leren.
Ze volgde cursussen modeontwerpen in Den Haag
en Amsterdam. Met haar Engelse man kreeg ze
drie kinderen. Ze woonden eerst in Schotland en
later in Engeland. Onlangs is ze bij een bezoek
aan Nederland nog eens door het bos tussen de
Bekslaan en de zandvaart gaan wandelen. ‘Het weer
was zalig en het bospad is nog altijd schattig en heel
stil. De rust daar is niet veranderd.'
