John van Hoolwerff
Was er een adellijke afkomst?
u
www.onsbloemendaal.nl
nr. 1 voorjaar 2020
21
Rijksstraatweg 26, Bennebroek (Foto: Jeroen van der Werff)
Peter van der Werff
John van Hoolwerff, staand achter de man met de hoed. Carel August
van Hoolwerff zittend links. Eind jaren dertig
ohn van Hoolwerff (1908-1976) was
voorbestemd om carrière te maken
bij Philips. In Zürich had hij economie
gestudeerd en er zijn academische
doctorsgraad behaald. Daarmee
kreeg hij een goede positie bij het
vooroorlogse bedrijf van Philips in Eindhoven. In
1936 trad hij in het huwelijk en ging met zijn vrouw
naar Engeland waar hij een functie bij Philips United
Kingdom kreeg. Hij stelde een reorganisatieplan op,
maar de Engelsen wilden van hem als buitenlander
geen ideeën aannemen.
Teleurgesteld door de afwijzende houding keerde
hij terug naar Nederland en ging op het binnenduin
langs de Rijksstraatweg in Bennebroek wonen.
Het huis had een romantisch uiterlijk. Het interieur
bezat door de eikenhouten lambrizeringen en
parketvloeren veel allure, maar was hierdoor wel
donker.
Carrièreswitch
John begon een studie medicijnen. De oorlog
vertraagde zijn studie. In 1953 kon hij afstuderen
en was daarmee Dr. J. van Hoolwerff, arts. Hij startte
een eigen praktijk maar, met op steenworp afstand
de huisartspraktijken van dokter Van Aalst en dokter
Manschot, was het moeilijk voldoende particuliere
patiënten te krijgen. Ir. Den Boesterd, directeur van
het Provinciaal Elektriciteitsbedrijf Noord-Holland
(PEN), en bekende van de familie, nodigde hem uit
als bedrijfsarts. Daar ging hij op in en vanaf die tijd
reed hij voor zijn werk naar het PEN-gebouw in het
Bloemendaalse Kinheimpark.
Voor zijn vaste patiënten in Bennebroek en
omgeving bleef hij huisarts. Zoals vaker het geval
is, draaide zijn gezin mee in de praktijk. Ze moesten
poeders vouwen: “Allemaal precies gelijk, anders
moest het over. Pappie was een perfectionist.” Ze
namen de telefoon aan, deden de deur open tijdens
het spreekuur, of gaven medicijnen mee die waren
klaargezet. Bennebroek had indertijd geen aparte
apotheek. In de middag mocht zijn oudste dochter
haar huiswerk in zijn werkkamer maken.
John hield van autorijden. Dorpsgenoten zagen
hem vlot zijn tuin uitrijden om met een doorgaande,
soepele beweging voor te sorteren bij het kruispunt
de Viersprong. Hij kon ook met plezier over techniek
vertellen, zoals over de bevoorrading van de centrale
verwarming: “De vrachtwagen komt oprijden tot
naast de zijkant van het huis. Van binnenuit doet
iemand het stalen luik open. De bijrijders storten de
kolen in de koker naar de kelder. Die blijven boven
de cv-ketel opgeslagen liggen. Telkens als het nodig
is, gaat een deel van de kolen automatisch naar de
ketel. Prachtig, niet?”
John van Hoolwerff werkte als gepromoveerd econoom bij Philips
in Eindhoven en in Engeland. Na de oorlog werd hij bedrijfsarts in
Bloemendaal en voerde een huisartspraktijk in Bennebroek. In de familie
ging een verhaal over adellijke voorouders. Hijzelf zei er niets over. In
samenspraak met zijn oudste dochter, is de schrijver in de annalen gedoken.
Piet Lieftinck
Dr. John van Hoolwerff had regelmatig contact met
zijn enige neef, Dr. Piet Lieftinck. Piet had rechten
en economie gestudeerd in Utrecht en New York,
en was ook gepromoveerd in de economie. Maar
hij ging de politiek in. Tussen 1946 en 1952 was
hij viermaal minister van Financiën. Hij was het
die het befaamde koffertje met miljoenennota en
rijksbegroting op de derde dinsdag van september
introduceerde. Later werd hij directeur bij de
Wereldbank en het Internationaal Monetair Fonds
in Washington en was adviseur bij bedrijven en
instanties. Ondanks zijn drukke bestaan, kwam hij
graag op bezoek bij zijn Bennebroekse familie. De
kinderen luisterden naar zijn verhalen over verre
landen. Of ze keken naar zijn ovale hoofd en ronde
brillenglaasjes om die later na te tekenen.
De vader van John en de moeder van Piet waren
broer en zus. Zij heetten Carel August en Gerarda
van Hoolwerff. Hun afstamming, waarbij het ging
om de werkelijke identiteit van hun vader, is lange
tijd in nevelen gehuld gebleven. Waren zij nu wel
of niet van adel? Maar er speelde ook een zekere
ambivalentie. Enerzijds telde in vroeger jaren een
onduidelijkheid over vaderschap wel zwaar en
was de beste keus alleen de officiële lezing aan te
Piet Lieftinck, 1902-1989, op Prinsjesdag met
koffertje
/7.'
J
