www.onsbloemendaal.nl
www.onsbloemendaal.nl
22
nr. 4 winter 2020
nr. 4 winter 2020
23
Personeel postkantoor Overveen voor het kantoor in het
Stationsgebouw omstreeks 1895
Voorste rij v.l.n.r: P v.d. Zande, F. van Twisk, M. Kokkelkoren;
Achterste rij v.l.n.r.: H. v.d. Berg, W.J. Jansen, C. Bouwmeester, Sondorp en
H. Mense (Cahier Kokkelkoren; NHA)
De bij Koninklijk Besluit van 27 augustus
1921 nr 30 aan Martinus Kokkelkoren in zijn
hoedanigheid van postbesteller bij de dienst
der posterijen en telegrafie te Overveen
toegekende Eremedaille verbonden aan
de Orde van Oranje Nassau in brons. Sinds
1966 zijn de Eremedailles in goud, zilver en
brons vervangen door een zesde graad in de
Orde van Oranje Nassau, namelijk de graad
Lid, en worden de Eremedailles niet meer
toegekend. (Kanselarij der Nederlandse
Orden te Den Haag)
Martinus Kokkelkoren in 1930 tijdens de viering van zijn zeventigste verjaardag
met zijn kleinzoon Kees Vessies, de vader van Marlies de Vries-Vessies (die de
foto beschikbaar stelde).
Met dank aan het Noord-Hollands Archief en Marlies
de Vries-Vessies voor de foto’s.
Velerlei huldeblijken
Dat Martinus Kokkelkoren niet alleen bekend maar
ook geliefd was weten we uit de vele publicaties
in het Bloemendaalsch Weekblad, de Oprechte
Haarlemsche Courant en het Haarlem's Dagblad
voorafgaand en (als verslag) na memorabele
gebeurtenissen in zijn leven: in 1907 zijn 25-jarig
jubileum bij de Posterijen, waarbij een uit de
burgerij gevormd comité hem een gouden horloge
schonk met inscriptie; zijn 40-jarig jubileum in
1922, waarbij hij de Eremedaille verbonden aan
de Orde van Oranje Nassau in brons ontving; zijn
afscheid van de Posterijen aan het einde van dat
jaar; zijn 80-ste verjaardag begin 1940 en ten slotte
zijn 90-ste verjaardag begin 1950. De journalisten
wisten Kokkelkoren te vinden en steeds lezen we
zijn uitvoerige verhaal over het bestellen van vele
brieven en pakketten in Overveen en Bloemendaal.
Zijn goede geheugen wordt daarbij altijd geroemd.
Bij de 90-ste verjaardag van Kokkelkoren in 1950
heeft het journaille het eenvoudig gehad: zij
hebben zijn ‘Blauwe cahier’ erbij gepakt en citeren
daar lustig uit. Na de feestelijke bijeenkomsten
wordt in de kranten steeds melding gemaakt van
de vele bezoekers en de vele kado’s vanuit de
Overveense en Bloemendaalse bevolking. Dan
ben je een bekend en geliefd persoon. Uiteraard
lezen we ook welke notabelen de jubilaris of de
jarige kwamen bezoeken. Het uitgebreide verslag
van het feest ter gelegenheid van Kokkelkorens
negentigste verjaardag in het Haarlems Dagblad
van 6 januari 1950 begint aldus: "Het is bar druk
geweest gisteren in het huis van de negentigjarige
Tinus Kokkelkoren aan de Bloemendaalseweg in
Overveen. De jarige oud-postbesteller heeft bezoek
gehad van twee oud-ministers, prof. mr. C.P.M.
Romme en mr. dr. PJ. Witteman, van burgemeester
jhr. mr. C.J.A. den Tex, van de gemeentesecretaris,
de heer G. van Eck, van geestelijken van de
parochie, van vele notabelen, zoals dokter C.G.J.
Bos en mevrouw J. Bos-Vincent, notaris Roozen en
de heer C.D. van der Vliet, van deputaties van post
en politie tenslotte, 121 personen bij elkaar.”
nering uitgeoefend door zijn echtgenote? Hoe
het ook zij, het was gezien zijn baan en bijbanen
volstrekt logisch dat mejuffrouw Marie Nierhoff
in 1945 bij Martinus Kokkelkoren langskwam om
hem te vragen een cahier te schrijven met zijn
herinneringen. De man wist veel en de man kon
schrijven. Bovendien had hij heel veel te vertellen
over de Posterijen. Ook dat wist Marie Nierhoff.
Begin en einde
Dat Martinus Kokkelkoren brievenbesteller in de
gemeente Bloemendaal zou worden lag helemaal
niet voor de hand. Hij werd op 5 januari 1860 ‘ten
vijf ure’ op de ‘Leijdsevaart’ te Heemstede geboren
als zoon van Hendricus Kokkelkoren en Agnes van
Maris. Martinus was de oudste in een RK-gezin met
vier broers en twee zussen. Bij hun huwelijk waren
vader en moeder beiden negentien jaar: hij arbeider,
zij dienstbode.
Na een korte loopbaan in de bollen solliciteerde
Martinus Kokkelkoren op 22-jarige leeftijd bij de
Posterijen in Overveen; hij werd uit een groep van
54 sollicitanten gekozen voor de baan en aangesteld
per 1 oktober 1882. Hij trouwde op 8 september
1886 met Lizetta Barendina (Lisette) van Mierlo en
het stel kreeg vijf kinderen: Maria Geertruida (1887),
Antonius (1888), Agnes (1891), Maria Barendina
(1893) en Johanna Christina (1894). Ondanks
aanbiedingen van postkantoren in den lande
gedurende zijn veertigjarige loopbaan bleef hij zijn
hele verdere leven Overveen en Bloemendaal trouw
en woonde met zijn gezin en later, na het overlijden
van zijn vrouw in 1922, met zijn twee ongetrouwde
dochters op Bloemendaalseweg 285 te Overveen
direct naast de ingang van ‘Huize Duinrust’, het
latere Marine Hospitaal. Na een lang en welbesteed
leven kwam Martinus Kokkelkoren op 11 februari
1952 op 92-jarige leeftijd te overlijden. Uiteraard
besteedde het Haarlems Dagblad in de krant van
de volgende dag aandacht aan deze gebeurtenis:
‘De thans overledene kon over de toestanden van
vroeger op smakelijke wijze vertellen. Door zijn
werk en door zijn persoon was de heer Kokkelkoren
een zeer geziene persoonlijkheid’. Ook van de
uitvaartdienst in de parochiekerk van Onze Lieve
Vrouwe Onbevlekt Ontvangen te Overveen en de
teraardebestelling deed de krant op 15 februari 1952
verslag: ‘De H. Mis en de beaardingsplechtigheden
werden verricht door een zoon van de overledene,
pastoor A. Kokkelkoren uit Amsterdam’.
Bronnen:
Bibliotheek en krantenviewer Noord-Hollands
Archief
Genealogie Kokkelkoren www.wiewaswie.nl
www.cbgverzamelingen.nl,www.delpher.nl
