www.onsbloemendaal.nl
nr. 1 voorjaar 2021
31
Arie IJzerman omstreeks 1910 op ongeveer
44-jarige leeftijd. (Foto: Ons Bloemendaal
Openbare school voor M.U.L.O, later genoemd de Hartenlustschool. De school werd
in 1914 gebouwd naar een ontwerp van de Haarlemse architect C.L.M.RobbersVoor
de school rechts onderaan de heer A. IJzerman, hoofd van de school. (Foto: NHA)
Fragmenten
In zijn cahier beschrijft Arie IJzerman een wandeling door het dorp Bloemendaal aan het einde van de
negentiende eeuw en het begin van de vorige eeuw met prachtige foto’s. Enkele fragmenten daaruit kiezen
doet geen recht aan het doorlopende verhaal. Vandaar deze keer anders dan tot nu toe in deze serie slechts
twee fragmenten: de eerste en laatste alinea van het verhaal van Arie IJzerman. Beide ook zeer de moeite waard.
Over het openbaar vervoer van destijds. Over het dorp Bloemendaal dat zo niet meer bestaat. Over feesten die
zo niet meer bestaan. Met een verrassend slot met de raadselachtige uitroep “o, Kampen!”. Wie het complete
cahier wil lezen, gaat naar https://noord-hollandsarchief.nl/bronnen/bibliotheek en toetst archiefnummer
23623 in. Dat het cahier de moeite van het lezen waard is, blijkt wel uit het feit dat in Ons Bloemendaal, 28-ste
Jaargang, nummer 4, winter 2004 een groot deel van de tekst is overgenomen.
Fragment 1: de opening van het cahier
“In 1896 bezocht ik voor het eerst het dorp, waar
ik me zou vestigen. De reis erheen maakte ik per
tram-omnibus, een zwaar vehikel met impériale,
getrokken door een span zware paarden. De
route liep van station Haarlem langs den Kruisweg
naar de groote Markt en na een rondje om het
bekende standbeeld van “Loutje” over de Zijlweg
naar Overveen, een schitterende weg, aan beide
zijden omzoomd door prachtige hyacinten- en
tulpenvelden. Van het oude dorpje Overveen
voerde de weg Noord-Oostwaarts langs een
vrij smallen, hier en daar glooienden weg naar
Bloemendaal. Aan den hoogen kant lagen fraaie
buitenplaatsen, aan den oostelijken, lagen
kant uitgestrekte bleekerijen. Even voorbij de
Dompvloedslaan of “Schans” begon het eigenlijke
Bloemendaal. Het kleine dorp was de woonplaats
van eenvoudige menschen, die ’s zomers hun
woningen verhuurden aan vele Amsterdammers,
die in hun “optrekjes” rust kwamen zoeken in
de vrije natuur. Verder woonden er de gewone
ambachtslieden en neringdoenden, die hun bedrijf
uitoefenden ten gerieve van de bewoners van de
groote buitenplaatsen “Hartenlust”en “Wildhoef”,
die in alle opzichten het dorpje beheerschten.”
Fragment 2: het slot van het cahier
“Behalve van genoemd bloemencorso willen we
ten slotte het groote feest herdenken, gehouden
ter gelegenheid van de troonsbestijging van onze
Koningin Wilhelmina in 1898. Groote sommen waren
door de gemeentenaren bijeengebracht. Op het
weiland van Duin en Daal verzamelde zich de geheele
Bloemendaalsche jeugd eensgezind!; de kleine
Vogelenzangers werden met boerenwagens aangevoerd.
Een geheelen dag was er volop tractatie en feest.
De Haarlemsche muziek van Kriens (de latere H.O.V.)
zorgde voor de vroolijkheid, de gebroeders Martin
te Haarlem leidden allerlei afwisselende spelen en ’s
avonds genoot ieder van de romantische verlichting
door “vetpotjes” langs de zig-zag oploopende paden
tusschen het lage kreupelhout. Na het goed geslaagde
traditionele vuurwerk kwam de clou: het met verlangen
verbeide concert in de mooie muziektent. Heel
Bloemendaal en een aanzienlijk deel van Haarlem’s
bevolking was samengestroomd. Helaas, de uitvoering
kon niet doorgaan; men had in de muziektent vergeten
verlichting aan te brengen. o, Kampen! Zoo eindigde
dus de vroolijkheid als de bekende nachtkaars.
w.g A. IJzerman
Bloemendaal, Januari 1947
Iepenlaan 26”
pl^****
Mi i
