IN MEMORIAM
Jet van Voorst Vader - Duyckink Sander
Rosemarij Schotte
Bloemendaal 9 september 1936 - Haarlem 6 december 2020
Op 6 december overleed Jet van Voorst Vader -
Duyckink Sander, een van onze oprichters en meest
energieke bestuursleden. Bij de oprichting van de
Stichting Ons Bloemendaal in 1977 begon Jet in de
functie van wat toen nog secretaresse werd genoemd.
Haar medebestuursleden waren onder de indruk van
haar ongetemde energie. Naast haar taken als secretaris
speurde zij de gemeente af op zoek naar objecten van
bekende architecten die slechts enkele bouwwerken
in onze gemeente ontworpen hadden, en zorgde
zij ervoor dat deze op de monumentenlijst werden
gezet. Het leeuwendeel van de monumentenlijst
kwam door haar tot stand. Zij ontwikkelde een lijst
met criteria die het werk van de gemeente aanzienlijk
vergemakkelijkte.
Korte pauze
De Stichting ontving hier veel lof voor. In het najaar van
1982 stopte zij als secretaris. Zij had zoveel werk voor
het bestuur verzet dat haar functie door twee personen
werd overgenomen. Als kind en later met haar gezin
bewoonde Jet haar ouderlijk huis De Boekhorst aan de
Midden Duin en Daalseweg. Haar dochter vertelt: “Jet
was opgegroeid tussen de beuken van De Boekhorst en
leefde er mee. Dat was natuurlijk een enorm privilege:
het prille groen en het vogelconcert in het voorjaar, de
kale takken tegen de winterlucht.” Neef Allard Everts:
“Trouw was een kenmerk van haar, trouw aan haar
vrienden, aan Bloemendaal en aan Kennemerland.
En natuurlijk aan Ons Bloemendaal, dat zij mede had
opgericht” Het was dan ook niet verwonderlijk dat toen
er in 1987 weer gezocht werd naar een bestuurslid, Jet
wederom tot het bestuur toetrad.
Redactie en groen
Deze keer legde zij zich vooral toe op het groen en de
redactie van het tijdschrift. Zij organiseerde de jaarlijkse
bomeninventarisatie, sprong op de bres voor heggen en
hagen, de landschapsinrichting en de monumentale bomen
die beslist beschermd moesten worden. Zij volgde alle
kapvergunningen en verzette zich tegen onoordeelkundig
maaien van bloeiende bermen.
Haar studie geschiedenis in Groningen kwam haar goed van
pas. Zij gaf les en publiceerde veel in Ons Bloemendaal, onder
andere over De Rijp, de Bloemendaalse Schoolvereniging, het
Kennemer Lyceum en over de opkomst, bloei en ondergang
van Stoop's Bad. Smakelijk kon zij vertellen hoe zij de
archieven van het zwembad nog net uit een container had
kunnen redden.
Levenswerk
Dat alles was natuurlijk de opmaat voor haar grote werk
Leven en Laten Leven, een biografie van ir. Adriaan Stoop
1856-1935. Zij legde haar bestuurstaken in 1993, na in totaal
tien bestuursjaren, neer om dit boek af te kunnen ronden.
Het bestuur van Ons Bloemendaal was plaatsvervangend
trots toen aan haar in 1996 door de Koninklijke Nederlandse
Akademie van Wetenschappen de Pieter de la Courtprijs werd
toegekend voor het beste onbezoldigd wetenschappelijk
onderzoek van dat jaar. Ook na haar verhuizing naar Driehuis
bleef zij actief voor behoud van natuur en cultureel erfgoed:
zij volgde de snoei- en kapplannen van de gemeente en was
lid van de Historische Kring Velsen. Tot vlak voor haar dood
wandelde zij nog elke dag in de natuur. Begin 2019, na het
overlijden van haar man Wim van Voorst Vader, die zij drie jaar
lang dagelijks in Wildhoef opzocht, verdween haar levenslust.
Op 6 december 2020 overleed zij.
