www.onsbloemendaal.nl
nr. 3 herfst 2021
33
et Binnenpad is vergelijkbaar
met het Laantje van Eldering.
Dit omdat zowel van het
originele pad als van het laantje
nog slechts een klein deel over
is; het is echter ook weer niet
vergelijkbaar omdat het laantje tot 1956 geen
officiële naam had en het pad al vanaf 1894 wel!
Het Laantje van Eldering liep zuidwaarts van
en parallel aan het Laantje van Gehrels, dat
niet meer bestaat, en parallel aan de in 1910
aangelegde Julianalaan. Het laantje begon op
de Bloemendaalseweg, ging tussen villa Beek
en Duin en villa de Nagtegaal door, kruiste het
Binnenpad en liep vervolgens naar de gronden en
de opstallen van Jan Eldering, die in bloembollen
deed naast de blekerij van Gehrels. Zowel het
Laantje van Gehrels als het Laantje van Eldering
liepen over privé-terrein en de namen waren
officieus. Deze namen waren in de volksmond aan
de zandpaden gegeven.
In 1956 stelde de gemeenteraad de naam van
het verbrede resterende stukje van 60 meter
vast van het Laantje van Eldering vanaf de
Het Binnenpad was het belangrijke
wandelpad en liep van de Bloemendaalseweg
bij de spoorwegovergang tot aan de
Bloemendaalseweg bij de theekoepel van de
familie Gehrels, waar nu de Cearalaan op de
Bloemendaalseweg uitkomt. Het pad sneed
de bocht in de Bloemendaalseweg af. Na de
aanleg van de Cearalaan en de Ernst Casimirlaan
verdween in 2 fasen het grootste deel van het
Binnenpad.
Cearalaan oostwaarts, dat doodlopend is en naar
garageboxen loopt, en de gemeente plaatste het
bekende gele naambord. Dat is nog steeds zo.
Prima. Ook voor het historisch besef.
Het (resterende) pad/weg is qua officiële naam
dus veel ouder dan het laantje en heeft ook een
groter historisch belang, maar er ontbrak een geel
naambord aan het begin en het eind. Jarenlang
maken tientallen wandelaars en fietsers dagelijks
gebruik van het stuk tussen de Ernst Casimirlaan
en de Bloemendaalseweg, zonder zich te
realiseren dat dit het laatst overgebleven deel van
het Binnenpad is. Dat hoeft nu niet meer.
Toes tand vóór 1955
1
H
