In memoriam:
Peter de Natris 1937 -2021
www.onsbloemendaal.nl
nr. 3 herfst 2021
38
Peter de Natris (B.J.A. de Natris, 1937 -2021) was van 1996
tot 2009 bestuurs- en redactielid van ‘Ons Bloemendaal’.
Op het eerste gezicht leek hij gereserveerd, maar hij
was vooral een aimabel man met een gulle lach en een
humoristische kijk op de medemens en op zichzelf. In
bedachtzame bewoordingen vormde hij bloemrijke
zinnen, kleine verhaaltjes op zich. Als een kunstenaar (hij
kon overigens zelf heel goed tekenen) bleef hij schaven
aan zijn aan te leveren doorwrochte verhalen, totdat de
redactie de teksten gewoon onder hem vandaan trok.
Peter kon heel geconcentreerd luisteren; dat hoorde
ook bij zijn vak van (gerenommeerd) psycholoog bij De
Frederik van Eeden Stichting/psychiatrisch ziekenhuis
Santpoort/Meerenberg - beter bekend als Het Provinciaal
Ziekenhuis Santpoort. De teloorgang van terrein en
instelling ging hem erg aan het hart.
Een observator was hij dus ook. Hij zag de kleinste
veranderingen in ‘zijn’ Bloemendaal, die er meestal
echt toe deden. Die observaties werden niet altijd
toegejuicht bij ‘de rondvraag’ als uitsmijter van de
bestuursvergaderingen-vol-agendapunten die meestal
toch al tot in de kleine uurtjes duurden...
In 1996 versterkte hij samen met ondergetekende de
redactie van Ons Bloemendaal om Florentine van Eeghen
bij te staan. Peter en ik woonden ongeveer tegenover
Namens de oud-bestuursleden en redactie van
Stichting Ons Bloemendaal
Joan Jalink-Eisema
elkaar, wat wel zo handig was. Zelf meldt hij in 2009 over
deze redactietaak: "Ik was tweede keus, mijn vrouw Mieke
had het te druk".Dit was Peter met zijn onvolprezen
zelfspot ten voeten uit.
Hij bleef tot zijn afscheid bij bestuur en redactie horen,
doorstond manhaftig maar met tegenzin allerlei redactie
wisselingen door de jaren heen en hechtte zich steeds
opnieuw; Florentine vertrok, Christine van Meer kwam.
Ik ging, Caroline Le Poole, Rosemarij Schotte, en Gert Jan
van Setten kwamen enz. enz.
In 2009 ging hij zelf weg (‘met pijn in het hart’). Aan Hans
Scheffer legde hij uit dat hij met veel plezier terugdacht
aan de samenwerkingen: "De redactie voelde als een
warm nest. We vertrouwden elkaar blindelings, er was
een vanzelfsprekende taakverdeling, we vormden in al
die jaren een hechte ploeg. Ik ben trots op het bereikte
niveau van het blad, mede dankzij het enthousiasme
waarmee velen buiten de redactie hun verhalen
aanleverden.".
En wij allen waren trots op en blij met jou, Peter de Natris.
Dank voor je warme zorg en deskundige toewijding.
