Ina Boudier-
Bakker schreef
in de torenkamer
van Aerdenhouts-
duinweg 5
HEER WOONDE
AERDENHOUTSDUINWEG 5
AERDENHOUT
Inge de Wilde
eg de naam Ina Boudier-Bakker en de
ouderen onder ons noemen meteen De
klop op de deur, de roman waarmee de
schrijfster in 1930 in één klap beroemd
werd. In het lijvige boek van ruim duizend
bladzijden beschreef ze drie generaties
van een aanzienlijke Amsterdamse
familie. Als warme broodjes gingen de
exemplaren over de toonbank en het boek beleefde in
drie jaar tijd twaalf herdrukken. In 1931 volgde ook nog
een toneelbewerking door A. Defresne. Voorafgaand aan
dit succes had Ina Boudier-Bakker (1875-1966) al een heel
oeuvre op haar naam staan. Ze was in 1875 geboren op
de Weteringschans 117 in Amsterdam en begon al jong te
schrijven. Vanaf 1897 publiceerde ze in tijdschriften en in
1902 verscheen haar eerste boek, Machten. Met de roman
Armoede (1909) werd ze bekend. Het was het begin van
een lange rij novellen, romans en toneelstukken.
Vele verhuizingen
In 1902 trouwde Ina Bakker met de zoon van een
Zeeuwse hotelier, Henri Boudier, die bij de posterijen een
bescheiden carrière zou maken. Het betekende vooral
dat het echtpaar tot ongenoegen van Ina vaak moest
verhuizen omdat Henri, of ‘Hans’ zoals ze hem noemde,
overgeplaatst werd van het ene postkantoor naar het
andere. Niet zonder reden had het boek, dat de journalist
en vertaler Hans Edinga een paar jaar na Ina’s dood over
haar schreef, als titel Tien huizen duizend levens (1969),
waarbij de ‘duizend levens’ verwezen naar haar ontelbare
romanfiguren. Edinga had als zeventienjarige contact
gezocht met de schrijfster wat leidde tot een vriendschap
die tot haar dood stand hield. Hij kreeg de beschikking
over haar literaire nalatenschap en verwerkte veel citaten
uit haar brieven in zijn boek.
Na zijn eerste standplaatsen Amsterdam en Utrecht
volgde Henri Boudiers aanstelling in 1913 als beheerder/
directeur van het postkantoor in Aerdenhout op de
Aerdenhoutsduinweg 5. Over hun huisvesting hadden de
Boudiers niet te klagen. Het postkantoor bevond zich
op de parterre van het kapitale pand uit 1905. Zijzelf
woonden er boven. Het huis beviel Ina goed. ‘Ik kan
niet wonen op een etage of half bovenhuis zonder tuin',
schreef ze eens. De eerste verdieping van het elegante
torentje van het huis diende als haar werkkamer. Lang
duurde het Aerdenhoutse verblijf niet. In 1917 werd
Boudier aangesteld in Vianen waar ze opnieuw boven
het postkantoor kwamen te wonen.
De moderne vrouw en haar tekort (1921)
Ina’s Aerdenhoutse tijd was niet haar meest productieve.
Ze schreef er de roman Het Spiegeltje, die in 1918
verscheen en begon er te werken aan De moderne
vrouw en haar tekort (1921), geen roman, maar een anti-
Het huis Aerdenhoutsduinweg 5 in 2021 met de werkkamer van
Ina Boudier-Bakker in de toren (Theo Kuipers)
Q
Z
4
