www.onsbloemendaal.nl
nr. 4 winter 2021
23
Henri en Ina Boudier-Bakker
feministisch commentaar op de vrouwenbeweging.
Annie Romein-Verschoor liet in haar proefschrift
Vrouwenspiegel (1936) weinig heel van beide
boeken. De ongehuwde werkende vrouw werd
daarin volgens haar beschreven als iemand die
haar echte roeping als echtgenote en moeder had
gemist. Het hele werk van Boudier-Bakker was
volgens Romein-Verschoor trouwens, ‘overvuld van
de moederschapsgedachte, van een verheerlijken
dat zich vooral uit eigen kinderloosheid laat
verklaren'. Een niet hard te maken conclusie, maar
misschien niet onwaar. Inderdaad uitte Boudier-
Bakker in De moderne vrouw haar zorgen over
de vrouwenemancipatie, die volgens haar te ver
was doorgeschoten. Ze had medelijden met de
ongehuwde vrouw, die zou hunkeren naar een
gezinsleven. Boudier-Bakker leek daarin op Anna
de Savornin Lohman, romanschrijfster en redactrice
van het tijdschrift De Hollandsche Lelie, die in het
huwelijk en moederschap de ware roeping van de
vrouw zag. Anna trouwde pas op latere leeftijd en
kreeg net als Ina geen kinderen.
Top Naeff. Isaac Israels kwam in Aerdenhout op
bezoek en schilderde haar portret. In de jaren
twintig zou hij haar nogmaals portretteren.
Hoofdpostkantoor Utrecht
In 1928 verhuisde het echtpaar naar de Oudegracht
333 in Utrecht, waar Ina De klop op de deur
voltooide. Haar man kreeg een functie op het
hoofdpostkantoor van de PTT en werd voorzitter
van het Personeelfonds. In 1941 nam hij ontslag
en kreeg een groots afscheid met een door Lizzy
Ansingh van hem geschilderd portret. Na zijn
overlijden in 1952 bleef Ina doorgaan met schrijven.
Nog in 1962, op 87-jarige leeftijd, publiceerde zij
de roman Honger. Zij overleed in 1966 en werd
begraven in Bilthoven.
Literatuur
A.H.M. Romein-Verschoor, Vrouwenspiegel. Een
literair-sociologische studie over de Nederlandse
romanschrijfster (Amsterdam 1936)
Hans Edinga, Tien huizen duizend levens. Het leven
van Ina Boudier-Bakker (Amsterdam 1969)
Gé Vaartjes, ‘Bakker, Klaziena', in: Digitaal
Vrouwenlexicon van Nederland. (http://resourches.
huygens.knaw.nl/vrouwenlexicon/lemmata/data/
Bakker)
‘Niet open doen'
Door lezers en vooral lezeressen werd Ina Boudier-
Bakker op handen gedragen en ze kreeg ook veel
positieve recensies, maar de kritiek van bijvoorbeeld
Menno ter Braak was niet mals. Hij sprak over
‘damesromans' en schreef over ‘de gemoedelijke
huiskamer van de psychologische roman' Venijnig
was het blad De Gemeenschap dat in 1934 in een
satirische rubriek schreef: 'De klop op de deur. Niet
open doen'.
Geïsoleerd was Ina in het stille Aerdenhout niet,
want ze onderhield veel contacten met schrijvers
zoals Lodewijk van Deyssel en PC. Boutens. Tussen
1905 en 1914 was ze tevens bestuurslid van de
Vereniging van Letterkundigen. Vele jaren was zij
ook bevriend met die andere populaire schrijfster,
Grote kluis
Na haar dood raakte het werk van Ina Boudier-
Bakker langzamerhand uit de mode. De klop op de
deur werd een titel uit de verleden tijd. Maar vanaf
2000 is sprake van een kleine revival en een aantal
van haar boeken werd herdrukt.
In 2005 werd het postkantoor in het pand aan de
Aerdenhoutsduinweg opgeheven. Er volgde een
enorme renovatie en het hele huis werd woonhuis.
Alleen een grote kluis herinnert nog aan de
oorspronkelijke bestemming.
