r.„ge;îo,°eV„Cr gehSel bl0k -d<
aan de mooie ontwikkeling van dat dorp.
De meuwe wijken van Nijmegen vooral leveren het
bewijs, welk opwekkend" beeld wordt verkregen welk
een vnjen indruk wij krijgen, als de woningen zoover
de, 'ooil'ï,,e" wo,d«„ gehouden dal
men wel bijna van een tuinstad kan spreken.
Een tuinstad kan Heemstede worden op zeer ge-
leidelijken „eg, als de uilbreiding met g,z0„d oor-
deel wordt opgevat.
Elk huis zal zijn tuin hebben. en hier kan dat zelfs
scherper uitgedrukt worden: „Elke woning moet haar
tum hebben, daar geen twee woningen boven elkan-
uer zullen worden aangelegd".
De breede lanen met twee, drie of vier rijen boo-
men beplant, zijn dus niet alleen nuttig voor 't verkeer
van alle bewoners, zij lokken den wandelaar uit het
betM ur'em' C" VCrZekeren den bewoners bij
i a tU''n' t0ch een ruim "bzicht, over^
vloed van lucht en lichf, die allereerste vereischten
der gezondheid. Ien
Hoewel gest,eefd is „aa, ee„e bebo„wi„g. wearbii
d. wciogen rooeeel als de ve,sch,lle„de omsla„digî
hede„ zulks toelaten.' alle volop lachi e„ lichtloevoer
genieten werd de gesloteo bebouwing toch »00, ve,-
schillende wijken aangenomen. Dit ka„ i„ deze ge-
meente. waar lot nog toe i„ de„ regel gee„ hooge,
gebouwen, da„ mel slechts eene eerste ve,diepi„g en
1,0d" lM". worden gesticht, weinig be-
zwaar opleveren.
Het is zeer wenschelijk, de hoogte zooveel moge-
k verder bmnen deze grenzen te beperken, voor de
raten, d.e op 12 Meter breedte beiderzijds bebouwd
mogen worden.
Toch laat dit plan geen aaneengesloten bebouwing
JT October 1911.
