25 October 1934
aan de badkamer toe. Voor dit alles nu. wordt een
Sn hÎ g6V[aatgd van f 20.000.- en na het aanbrengen
Tn n;. ïnngen verwacht mc" zeker een gedrang
van meuwe bewoners Spreker durft zicli aan dit
optimisme niet te bezondigen. Nogmaals zegt hij, be-
méde tP 3 33,1 if verbeteri"g van deze woningen
n ede te willtn werken, imts een redelijke kans aan-
wezig is dat de poging daartoe zal slagen.
f ,er Attema Zou willen ontraden, om halve
maatregelen te nemen. Hij zou daarom willen advisee-
ffn c?ni z.ooveel mogelijk tegemoet te komen aan het
grootste bezwaar, dat aan deze huizen kleeft, n.l. aan
vjigrootmg van de voorkamers. Spreker stelt voor
diVn fen léntf00 fm0gelii'k te maken en 90 c.M.'
aiep, ten koste van het aan te brengen voortuintie.
Andere reparaties kunnen dan achterwege blijven zegt
spreker. Voorts merkt spreker op, dat de toevToed van
bewoners van dit soort wonmgen misschien niet zoo
groot meer is dan vroeger.
De heer Rijkes zegt, met genoegen geluisterd te
hebben naar het eerste gedeelte van Iiet betoog van
den heer Lisselkoen. Ook op hem maakte de inhoud
lït hp? raadsstnkken nos- 70 en 100 den indruk, of
het bestuur en de architect in 1923 geen doordacht
mnlt opgeleverd. Burgemeester en Wethouders
znn gebouwd met rijkssubsidie en het bestuur en de
architect hadden zich te houden aan de rijksvoorschriL
tn. De regeenng nu, had als eisch gesteld, dat elke
en 'ffg T6t mee,r dan 225 M3 inhond mocht hebben
aan dlen eisch 1S voldaan. Verder zeggen Burge-
meester en Wethouders, dat de woningen er somber
maar> zegt sPreker' ami de bouwverordening
s toch voldaan en de womngen zijn door bouw- en
wonmgtoczicht goedgekeurd. Spreker vindt hetjammer,
noodig, dat hij deze paar opmerkingen heeft
moeten maken. Hij had het daarom beter gevonden
ndien het tegenwoordige bestuur gezegd zou hebben
„de wonmgen hebben mdertijd aan de gestelde eischen
voldaan, doch wij vinden. dat de kamers te klein zijn
enpJenschen meer daglieht in de kamers en verdér
wenschen wij nog aan te Ieggen stroomend water met
- vaste waschtafels in elk perceel, voortuintjes en aan
e!k perceel een erker. AIs dat nu maar wordt aano-e-
brachf hoopt het bestuur, dat Ieegstaande wonin?en
het verleden zullen behooren, althans zoo goed afs".
nnm té-ImmerS °P' dat de kamers te klein zijn. Die
opmerking is met juist, zegt spreker. De woningen
