320
19 October 1939.
Het Haarlemsche gas heeft een lagere calorische waarde
dan het Heemsteedsche. Dit klinkt erg geleerd, maar
komt hierop neer, dat de Heemsteedsche huisvrouwen
in de toekomst wel evenveel Ma. gas zullen krijgen,
maar dat het warmtevermogen daarvan minder zal zijn,
waardoor zij dus van dag tot dag bekocht worden.
Bij voortzetting der fabricage, aldus spreker, zullen
de nieuwe ovenblokken over 10 jaar zijn afgeschre-
ven. De oude hebben het 15 jaar uitgehouden. Over
deze periode van 5 jaar behoefde geen afschrijving
plaats te vinden, doch kon een ovenwinst worden
geboekt. Spreker ziet niet in, waarom de nieuwe ovens
slechter zulien zijn dan de oude. Dan zou dus weer
een extra winst kunnen worden gemaakt. Dit voordeel
wordt door den Wethouder geheel prijs gegeven voor
levering door derden.
Maar behalve dit is er nog meer. Spreker citeert
uit een oud rapport van den Directeur: „dat het tech-
nische rendement van den nieuwen oven beter zal
zijn dan dat van den oven, die 15 jaar geleden ge-
bouwd is. De nieuwe oven zal worden voorzien van
een inrichting tot onderafzuiging en van een stoom-
oververhitter, waardoor een belangrijk hoogere gas-
opbrengst wordt verwacht". Dit voordeel, alsdus spre-
ker, is in de berekening niet gecalculeerd, doch wordt
gewoon prijs gegeven. De Directeur heeft dit uit zijn
veilige berekening weggelaten, doch de voordeelen
zijn er.
Burgemeester en Wethouders, aldus spreker, zeggen
nu dat door het oponthoud de kosten voor den bouw
van gasovens wel hooger zullen zijn dan f 170.000.—.
Dat oponthoud is echter niet de schuld van den Raad.
Maar bovendien is in de geraamde f 170.000,— een
post onvoorzien begrepen van f 16.000.—, waarvan
do°r den Directeur is gezegd, dat het zich liet aanzien,
dat deze post niet noodig zou zijn. Het werk zal dus
een bedrag van f 154 000.vorderen, waardoor dus
thans nog een speling bestaat van 11 12%, terwijl
de loonen nog niet zijn gestegen. Spreker kan daarom
niet aannemen dat nu een veel hooger bedrag noodig
zou zijn. Prijsstijging en rentestijging zijn ook niet de
schuld van den Raad. De Raad moet in ieder geval
niet beslissen met het mes op de keel.
Spreker noemt het bedenkelijk, dat de stille reserves
in de fabriek volkomen waardeloos worden. Het re-
