19 October 1939.
Volgens spreker is veel rekenkundige wijsheid ten
beste gegeven, waarvan hij echter soms de juistheid in
twijfel trekt; hij kan echter niet alles weerleggen, doch
vindt enkele opmerkingen zeer onjuist, o.a. die, ge-
maakt door de heeren de Tello en Disselkoen, welke
heeren zeggen, dat het verschil in calorische waärde
een nadeel oplevert van 2.000.— (de heer Disselkoen
sprak zelfs van /2.400.—). Volgens spreker moet men
echter daartegenover stellen, dat Heemstede in anderen
vorm het grootste gedeelte hiervan weer terugontvangt.
Hetzelfde geldt voor de ambtenaren en werkloozen. Dit
zijn bovendien factoren, die buiten deze berekening
staan en geen rol spelen in dit voorstel. Spreker meent
dan ook, dat men goed zal doen door deze buiten be-
schouwing te laten.
Wat betreft de opmerking van den heer van der Erf,
zou spreker iets kunnen voelen voor en wil wel steun
verleenen aan de door dezen voorgestelde toevoeging
van regel 8 en veronderstelt ook, dat Haarlem hier-
tegen wel geen bezwaar zal hebben. De tweede aan-
vulling acht spreker echter overbodig, omdat in de
bepalingen ligt opgesloten, dat Heemsteedsche verhoo-
gingen in Haarlem meetellen.
De heer Mr, Stoimps verzoekt een taalkundige opmer-
king te mogen maken en veronderstelt, dat in artikel 12
alinea 1 van de concept-overeenkomst, waar gesproken
wordt van levering aan ,,Haarlem", bedoeld wordt
,,Heemstede".
De heer Van Unen, Wethouder, antwoordt op de op-
merkingen van den heer van der Erf, dat bij de onder-
handelingen met Haarlem in overeenstemming rnet
de opdracht van de Commissie voor de Bedrijven -
van primair belang is geweest, dat menschen die over-
gingen, in actieven dienst zouden komen en in dezelfde
verhouding zouden blijven verkeeren. Daarbij is natuur-
lijk gedacht aan wat deze menschen thans genieten,
zoowel aan loon als aan kindertoeslag en emolumenten.
Spreker acht de voorgestelde verduidelijkingen, zoowel
van regel 8 als van regel 13 overbodig, omdat eventueele
wachtgeld-jaren berekend worden volgens de bepalin-
gen van de Pensioenwet 1922 en dit sluit alle jaren in.
De heer Van der Erf merkt op, dat de Wethouder
doelt op pensioen en hij op wachtgeld en houdt vol dat,
