20 November 1939. 389
•er belang bij heeft oin een proces te rekken. In den
hande! zou een dergelijk besluit als het ondervverpe-
lijke, onmiddellijk zijn uitgevoerd en de fabriek zijn
gereorganiseerd. Het doet, volgens spreker, niet aan-
genaam aan, als men zich in z'n zetel verheft en zegt:
„jullie zijn gokkers". Als men het handhaven van zijn
besluit een gok noemt met de helastingpenningen, dan
hangt het er maar van af door welken bril nren de zaak
bekijkt.
Ten slotte merkt spreker op, dat de Wethouder van
Financiën nu met de mededeeling komt, dat hij het niet-
sluiten van een contract met Haarlem onverantwoord
acht. Spreker is van meening, dat de Wethouder niet
in den mist moet blijven. Zijn waarschuwing was dan
ook volkomen misplaatst.
De heer Dr. Mulder zegt, dat, zou hij voor het con-
tract kunnen gaan voelen, er twee dingen zouden moe-
ten veranderen. Ten eerste zou bij een kolenprijs van
minder dan f 8.ook aan Heemstede een lagere gas-
prijs in rekening moeten worden gebracht, omdat in
de afgeloopen jaren de kolenprijs toch ook meermalen
beneden 8.— is geweest. Ten tweede rijst de vraag,
hoe na 25 jaar, na eventueelen afloop van het contract,
een nieuwe fabriek rnoet worden gesticht. Dan moeten
nu de installaties en gebouwen in stand worden ge
houden, hetgeen toch op het 25-jarig budget van het
distributiebedrijf drukt. Het productiebedrijf moet dus
in stand worden gehouden en kan er geen sprake zijn
van den verkoop van gebouwen. Na behoorlijke beant-
woording zou er mogelijkheid zijn, dat spreker voor het
aangaan van een contract met Haarlem gaat voelen.
De heer Disseîkoen zegt, naar aanleiding van het door
den heer Mr. Bakhuizen van den Brink gesprokene, dat
uit het feit, dat hij zoo weinig meer over de cijfers
heeft gezegd, niet geconcludeerd moet worden, dat hij
zijn cijfers niet gestand doet. Spreker kan zich niet
voorstellen, dat de techniek van den ovenbouw zoo is
achteruitgegaan, dat de ovenblokken över 10 jaar moe-
ten worden vernieuwd en dan over 10 jäar weer ver-
nieuwd, zoodat men over 25 jaar 3 maal f 100.000,—
voor ovenblokken zou moeten uitgeven. Deze bereke-
ning kan spreker niet aanvaarden, omdat het oude
ovenblok 16 jaar is meegegaan, waarom gerust ge-
rekend kan worden, dat normaal om de 12J^ jaar ver-
