13 Maart 1941
53
De tweede vraag, die spreker wil stellen is of, indien
het werkelijk ernst is met de voorstellen tot voedsel-
voorziening, deze maatregel, genoemd in het stukje 23,
dan een overbrugging vorrnt van dit moment tot het
moment van bouwen van een eigen keuken.
Aangaande de klacht over de te laten inzending van
het raadsstuk, antwoordt de heer Jonckbloedt, Wet-
houder, dat men eerst gisteren klaar gekomen is met
de onderhandelingen met Haarlem en dat men het beter
achtte niet nög een maand te wachten vooraleer tot
behandeling in den Raad werd overgegaan. Dit zou
onnoodig de voedselvoorziening vertragen.
Spreker zegt verder, dat men tegenwoordig voor het
vervoer van het etén ketels heeft met een z.g.n. ,,ther-
mosflesch-constructie", waarin het eten lang heet blijft.
Het bezwaar van den afstand Haarlemgebouwtje
Cruquius komt daardoor dus te vervallen. Voor het in-
richten van een eigen keuken met Rijkssteun, zegt spre-
ker, krijgt onze gemeente geen vergunning, omdat het
aantal inwoners daarvoor te gering is. Nu de gemeente
echter de medewerking van Haarlem en de vergunning
van het Rijksbureau voor Voedselvoorziening heeft, kun-
nen we niet beter doen dan daarvan ook profiteeren.
Spreker heeft in een localiteit van het slachthuis in
Haarlem waar de kokerij is gezien en geconsta-
teerd dat een dergelijke instelling veel eischt.
De heer Rijkes zou toch in het raadsstukje tot uiting
willen hebben zien komen, dat voor onze gemeente geen
vergunning wordt gegeven tot het bouwen van een
eigen keuken. Hijzelf kon dit niet meer nagaan vôör de
raadsvergadering.
De heer Van der Erf had nog willen vragen of Bur-
gemeester en Wethouders zich overtuigd hebben van
de goede kwaliteit van het eten van Haarlem. Inwoners
van Haarlem hebben hem n.I. beweerd, dat de kwaliteit
minder goed was.
De Voorzitter heeft een herinnering aan de centrale
keuken van den vorigen oorlog, waarbij hij op één dag
van den één hoorde. ,,Het was vandaag weer niks" en
van den ander over hetzelfde eten: „Hê, wat was het
vandaag weer lekker," waaruit dus blijkt, dat over
smaak nu eenmaal niet getwist kan worden.
