13 November 1945.
7
voor de Gemeente een honderdtal werklieden bij de
D.U.W. en andere aannemers en zijn er slechts een
viertal dat momenteel eene overbruggingsuitkeering
ontvangt. Dit verblijdend verschijnsel doet zich ook voor
in het particuliere bedrijf, nu wij thans nog maar 40
wachtgelders hebben te verzorgen, na de bevrijding be-
droeg dat aantal ruim 200. Het zal echter noodzakelijk
zijn, wederom naar werkobjecten uit te zien. Burgemees-
ter en Wethouders ontwerpen onder meer plannen tot
uitbreiding van de begraafplaats, waardoor aan velen
werk zal kunnen worden gegeven. Deze plannen ver-
keeren reeds in vergevorderd stadium.
Ten opzichte van het onderwijs kunnen wij ons ge-
lukkig prijzen, dat, behoudens een kleine schade aan
een paar scholen als gevolg van bominslag, zich de
schade aan de gebouwen heeft beperkt tot één, die
voortgevloeid is uit de bezetting door militairen, bij
welke bezetting natuurlijk ook de inventaris geleden
heeft.
In den loop van den tijd zijn alle scholen door krijgs-
voik bezet geweest, het ééne gebouw langer dan het
andere. Daardoor was het ook meermalen noodig, dat
de scholen elkander bijstonden in de huisvestingsmoei-
lijkheden. Leegstaande lokalen, voor zoover aanwezig.
werden allereerst benut, doch herhaaldelijk bleek het
noodzakelijk twee scholen in een gebouw onder te bren-
gen met als resultaat beperking in de schooltijden of
halve dagen onderwijs. De moeilijkheden, die bij die
vorderingen ontstonden, moesten steeds op zeer korten
termijn worden opgelost en het is verheugend te kunnen
constateeren, dat zoowel openbaar als bijzonder onder-
wijs elkander op lofwaardige wijze hebben bijgestaan om
de dakloozen bij zich op te nemen.
Erger dan de schade die door de bezetting aan de
gebouwen is aangebracht, is de ernstige benadeeling van
het onderwijs zêlf in de oorlogsjaren geweest. Van ge-
regeld onderwijs geven is practisch haast aan geen
enkele school sprake geweest. Vee! schoolverzuim heeft
zich voorgedaan uit overweging van gezinshulp, hetzij
hout- of voedselvoorziening, terwijl de ouderen moesten
verzuimen uit vrees voor razzia's. Daar kwam in den
laatsten winter nog het gebrek aan brandstoffen voor