23 Augustus 1946
105
mag blijven. Voorts hoopt spreker, dat het den Voor-
zitter gegeven moge zijn, de gemeente nog jarenlang
te leiden. Spreker had graag daaraan mede geholpen,
doch dat kan heïaas niet. Spreker hoopt, dat het allen
goed moge gaan.
De Vcorzitter zegt, dat de leden zullen kunnen be-
grijpen, dat, nu de rondvraag afgeloopen is en na de
zeer welwillende klanken die spreker heeft vernomen,
hij nog een persoonlijk woord wil spreken. Als spreker
deze vergadering sluit, dan snijdt dat een historisch
tijdperk af in onze gemeente, De Noodraad verdwijnt
als zoodanig. Dit is dus eigenlijk een afscheid van U
allen, omdat geen Uwer als lid van den Noodraad
terugkeert. Spreker dankt de leden voor hetgeen zij in
die functie hebben gedaan, voor de liefde en belang-
stelling die zij voor Heemstede en haar ingezetenen
hebben getoond, Afscheid nemen is pijnlijk. Met be-
danken wil spreker zich beperken tot hen die in den
volgenden Raad niet zullen terugkeeren. Spreker dankt
deze leden voor hetgeen zij in het belang van de ge-
meente hebben gedaan, Spreker hoopt, dat ook buiten
deze vergadering hun wegen zich nog zullen kruisen
en dat zij nog menigmaal hun toewijding en liefde voor
de gemeente zullen toonen.
Tot twee leden onder hen, wil spreker nog speciaal
het woord richten, n.l. de heeren Van der Erf en Van
Unen, twee in dienstjaren oudste leden. Hiervan gaat
de een vrijwillig heen de ander niet, A1 de jaren heb-
ben zij hun capaciteiten, activiteit en belangstelling in
gem.-zaken in dienst der gemeenschap gesteld en ge-
toond goede raadsleden te zijn. Speciaal bij het afscheid
van den heer Van Unen wil spreker nog even stilstaan,
omdat deze sedert 5 September 1939 de functie van
Wethouder heeft vervuld. De heer Van Unen heeft
hem gevraagd het bij dit afscheid niet te bont te maken
of theatraal te worden, aanvoerende dat hij daar niet
van houdt. Inderdaad, de heer Van Unen hield niet
van praatjes. Werken, opschieten, dat was naar zijn
aard. Resultaten wilde hij zien. Hij was altijd zeer
scherpzinnig, een groot zakenman en toonde een
waardig wethouder te zijn. Het zal allen ongetwijfeld
leed doen hem te zien vertrekken en het zal deu heer
