207
23 Mei 1950.
De Voorzitter deelt mede, dat de commissie voor
openbare werken en voor de plantsoenen, zich hier-
mede kunnen verenigen.
De heer Mr. Pliester noemt Groenendaal, de trots
van Heemstede, een teer punt van Heemstede. De oor-
spronkelijke bestemming van Groenendaal is wandel-
bos. Zeer velen verheugen zich echter in het reeds
bestaande dierenpark. Dit vormt voor spreker de moei-
lijkheid. Zoveel hoofden, zoveel zinnen. Spreker her-
innert zich nog, dat, toen indertijd in de Noodraad een
voorstel aan de orde kwam waarbij een klein stukje
bos aan Groenendaal werd onttrokken, dit op erhstige
bezwaren stuitte. Nu ligt hier een voorstel om een
voliêre en een marmottenhuisje te stichten, die boven-
dien veel geld zullen kosten. Âls spreker zijn standpunt
moet bepalen, dan dient hij al deze factoren tegen elkaar
af te wegen. Men moet bovendien oppassen, dat het
wandelbos niet verburgerlijkt. A1 met al meent spreker,
dat de grens van het toelaatbare net niet is overschre-
den. Spreker heeft dit geluid even willen laten horen,
omdat de vrees bestaat, dat Groenendaal een klein artis
zal worden in de geest van wat nu in Alphen aan de
Rijn is tot stand gebracht. Rekening houdende met het
karakter van Groenendaal kan spreker zich wel met
het voorstel verenigen.
Toen de heer Mr. Zeelenberg het voorstel gelezen
en de plannen bekeken had, vond hij deze erg aardig en
zou hij er bijna enthousiast voor geworden zijn. Er zijn
echter veel dingen waarvoor men enthousiast kan zijn
en die men toch niet kan doen. Als men in de stad
langs de aanlokkelijke étalages loopt en de vele dingen
ziet, die men wel kan gebruiken en wel graag zou
willen hebben, dan zou men wel van alles willen kopen.
Men moet zich dat echter kunnen veroorloven, anders
moet men het laten en verstandige mensen laten het
ook. Spreker gelooft dat hier net iets over de schreef
wordt gegaan. Hij geeft toe dat het een aanwinst voor
Groenendaal zou zijn en ook paedagogisch zijn vruch-
ten zou afwerpen, maar in Groenendaal is echter al
een belangrijk aantal vogels en bovendien kan men in
Artis te Amsterdam van een en ander genieten. Na lang
wikken en wegen heeft speker gemeend niet te moeten
vöôrstemmen.
