23 Mei 1950.
184
bestaande verordeningen met ingang van 1 December
1950 vervallen, omdat men van deze besluiten af wil.
Dit stemt tot vreugde, omdat deze verordeningen veelal
worden ontsierd door dreigementen met straf waarin de
Duitsers zo sterk waren. In principe is deze gang van
zaken juist.
Nu kan de raad aan de hand van dit voorstel nagaan,
welke verordeningen, vastgesteld in de periode Septem-
ber 19415 Mei 1945, burgemeester en wethouders
willen handhaven, Toch is de raad z.i. ook geïnteres-
seerd om te .weten welke verordeningen burgemeester
en wethouders niet wensen te handhaven. Spreker zou
het dan ook op prijs stellen, vôör 1 December 1950 van
burgemeester en wethouders een lijst te ontvangen van
de verordeningen, die burgemeester en wethouders
laten vervallen.
Voorts vraagt spreker zich af, of ook in de straf-
verordeningen geen veranderingen moeten worden aan-
gebracht. Spreker zou de verordeningen in twee delen
willen splitsen n.l. die, vastgesteld in de periode 1 Sep-
tember 19411 September 1943, in welke periode de
verordeningen veelal nog door Nederlanders werden
samengesteld en die in het tijdvak 1 September 1943
5 Mei 1945, in welk tijdvak de Duitsers (Duitsgezin-
den) de verordeningen vaststelden. Spreker verzoekt
burgemeester en wethouders deze materie ook van die
maatstaf uit te bezien.
Spreker acht de opvatting, dat thans de raad zonder
meer de verordeningen heeft te aanvaarden, niet juist.
Het feit, dat deze verordeningen worden voorgelegd om
ze te handhaven, geeft z.i. juist aanleiding om ook de
inhoud van de verordeningen te bespreken.
De verordening op de heffing van rechten volgens
de besmettelijke ziektenwet (raadsstuk 31) geeft spre-
ker aanleiding er op te wijzen, dat volgens de besmet-
telijke ziektenwet 1910, het facultatief was of de kosten
zouden worden verhaald. Bij de wet van 1928 werd in
artikel 21 de terugvordering verplichtend gesteld. In
artikel 3 der verordening is dan ook een uitvoerige
regeling opgenomen waarin op basis van de inkomsten
en het vermogen, de kosten op de belanghebbenden
worden verhaald. Deze methode acht spreker niet juist.
Z.i. moet men bij een zakelijke uitgave, die ontsmet-
tingskosten toch zijn, niet werken met aanslagen waarin
