25 Januari 1951.
5
de regering reeds is overwogen. Burgemeester en wet-
houders behoren op de weg van de regering voort te
gaan of anders incidenteel te bekijken of compensatie
nodig is.
De heer Reijnders merkt op, dat het hier de aller-
laagste inkomens betreft die men kan vinden. Spreker
gelooft niet, dat men deze mensen een recht dient te
ontnemen dat zij reeds hadden. Zou men de grens op
f 8.huur per week houden, dan zou de gemeente
verplicht zijn bij velen de meters weg te halen. Dat
lijkt spreker absurd. Hij zou dan niet graag wethouder
voor de bedrijven zijn.
De heer Zegwaart is het met de heer Reijnders eens.
Spreker verzoekt deze kwestie in een vergadering van
de commissie voor de bedrijven nader onder het oog te
zien.
De heer Disselkoen, wethouder, zegt, dat reeds lang ge-
leden is bepaald, dat de bewoners van percelen beneden
een bepaalde huurwaarde een muntgasmeter kunnen
krijgen. Deze huurwaarde is toen vastgesteld op f 8.
per week. Hiermede werd dus een bepaalde sociale
groep geholpen. Nu is het juist wat de heer Mr. Plies-
ter zegt, dat er door de samenwoningen mensen zijn,
die minder dan f 8.verwonen en financieel zeker
niet tot die sociale groep behoren. Dit zijn de uitzon-
deringen en daar gaat het niet over. De voorgestelde
maatregel brengt geen nieuw voorstel. Het is geen com-
pensatie, zoals de heer Mr. Pliester meent, maar het
bestendigen van een voordeel voor dezelfde economi-
sche groep als in het verleden. Spreker wijst er op, dat
bij het vasthouden aan een grens van f 8.men zou
krijgen, dat iemand met een huur van nu f 6.90 per
week een muntmeter zou mogen houden en iemand met
een huur van nu f 7.50 per week daarvan afstand zou
moeten doen. Dit lijkt spreker zeer willekeurig. Het
komt hem daarom juister voor dat het voorstel van
burgemeester en wethouders wordt aangenomen. Spre-
ker geeft toe, dat men het onjuist kan noemen, dat in-
dertijd de grens op f 8.is gesteld, maar dat is een
andere zaak en dat zou men op zichzelf moeten be-
kijken. Nu echter een andere instantie een besluit neemt
op een ander terrein, gaat het niet aan, dat de raad nu
