f
122
31 Maart 1955.
plannen ontwerpt, dat hij eerst een tekening maakt en dan eens gaat
uitrekenen wat het kost. Hij zal naast de doelmatigheidsfactor de kosten
in de gaten houden, wil zijn plan kans maken gekozen te worden. Het
verstandigst lijkt spreker daarom de architecten in deze vrij mandaat te
geven. De raad is toch helemaal vrij in zijn oordeel over plannen en kosten.
De heer Mr Dr van Bruggen is ten aanzien van de aesthetica in meer
of mindere mate gerustgesteid. Toch wil spreker nog onderstrepen, dat
hij de functie van het bestaande raadhuis als een representatieve ziet,
terwijl de administratie in een zgn. administratiegebouw kan worden
ondergebracht, natuurlijk op een of andere manier met een doorgang met
het raadhuis verbonden, maar gebouwd op het terrein van de 4 daarvoor
gekochte huizen. Als daar nog wat bij moet dan kan dat. Het administra-
tiegebouw ware zoveel mogelijk op te trekken in de stijl van het bestaande
raadhuis. Spreker herhaalt dat restaureren meestal bestaat in het af-
breken van hetgeen later is bijgebouwd. Hij waarschuwt voor verbouwen
van het raadhuis zonder meer. Als de uitgenodigde architecten de notulen
van deze vergadering krijgen toegestuurd, dan weten zij ongeveer welke
gedachten naar voren zijn gekomen. Voor het geval burgemeester en wet-
houders hun zin krijgen, wil spreker ten opzichte van het resultaat vol-
komen vrij staan, daarbij hopende dat er een oplossing zal komen waar-
van allen kunnen zeggen dat zij geslaagd is.
De heer Verhoeven zegt, dat, indien de notulen van deze vergadering
aan de architecten worden toegezonden, hij het heel erg jammer vindt
dat in deze vergadering bedragen zijn genoemd. Bedragen van 1 en 2
millioen klinken hem als fantastisch in de oren. Spreker meent dat er
meerdere leden zijn die deze bedragen fantastisch oordelen. Spreker zou
daar liever niet over willen praten. Het mandaat van burgemeester en
wethouders is vrij, maar laten we oppassen dat de architecten niet het
idee krijgen van dat het nu maar kan. Laten we hier niet bij wijze van
spreken een Jacob van Campenstichting in het leven roepen.
De Voorzitter acht het helemaal niet juist om de notulen aan de archi-
tecten toe te zenden. Het college houdt rekening met wat er in deze
vergadering naar voren is gekomen en de inhoud daarvan wordt aan de
architecten doorgegeven. Dat lijkt hem beter dan de uitgebreide notulen
r voo^tetoggemt,
^De heer Mr Dr van Iîruggen^/kiet in dit gebouw het representatieve
i-l- Ai gedeelte en in de nieuwbouw het administratieve gedeelte. Spreker atten-
deert er op, dat het raadhuis als representatiegebouw te klein is. Het is
bekend dat deze raadzaal te klein is. Het representatiegebouw zal een
zaal moeten bevatten des raads waardig. Bovendlen behoort in dat gebouw
een zaal te zijn die geschikt is voor ontvangsten. In dit gebouw is dat
Afc— niet het geval, tenzij het inwendig verbouwd wordt. Mogelijk dat door een
inwendige verbouwing bereikt kan worden, dat dit gebouw uitsluitend de
bestemming krijgt voor representatie.
Spreker meent, dat, als eerst deze opdracht wordt gegeven, daar wel
wat uit zal komen. Het is niet de bedoeling het gevraagde crediet maar
op te delen. Als eventueel overgegaan wordt tot het benoemen van een
supervisor, dan is diens honorarium in dit crediet begrepen. Het is een
groot bedrag, waarvan echter niet vaststaat dat het zal worden uitge-
geven.
Mevr. van Nispen zegt, dat nu de opdracht wordt gegeven. Naar het-
geen naar voren wordt gebracht kan men dan een limiet stelleu. want
dan komt de kwestie luxe, eenvoud, efficiency enz.
De heer van Lent, wethouder, zegt, dat het onmogelijk is om een be-
groting te maken, omdat de mogelijkheid moet blijven bestaan dat dit
