H
ZS'Sïffi ;Ä»rïïetgbn'.B«en dia voors,.,. .0. ont-
wikkeling van een persoonlijkheid die leeft voor zich zelf a c®n' mccr
hi diesenen die ten volle rekening houdende met anderen, zich m hun
houding tot een gemeenschap laten bepalen door de Christelrjke grond-
wpt Clii zult Uw naaste liefhebben als U zelve o..
31 januari 1956.
33
yplfstandie handelen der gemeente en een daarmede gepaard gaande
vergroting van de zeggenschap der centrale overheid. Daarbtj wordt de
remeenteUjke autonomie, een zo belangrijke factor bij de harmomsche
oXouw van de staat waarbij aan het eigene der streek zo veei mogehjk
De'wD waarlijk niet meer de organisatie bij uitstek op het poli-
tieke vlak der geestelijk libertijnen gaat dit alles zeer ter harte omdat
zii weet dat het deze geestelijke ondergrond is welke overgebracht naar
het vlak der praktische politiek, de steunpilaar îs der democratie. In
september 1939 hield de bekende Duitse auteur Thomas Mann voor he
PEN-congres in Stockholm een toespraak welke tot onderwerp had
das Problem der Freiheit". Hij stelde dat men tegenover de vnjheid op
'drte manteren titeiling kon nemen Zij heeft echte vijanden,^an
nnenliik bestriiden en met deze wil men maar al te graag atrekenen z.jj
hS echte Vrienden, daar wil een ieder graag toebehoren. Zij heeft daar
tussenXvalse vrienden. Die stichten verwarring omdat ze bewust of
nnbewust de liefde voor de vrijheid verwisselen met het belang bij de
vr.jheîd Deze mensen roepen luide dat de democratie in gevaar is zodra
men aan de vrijheid de goede raad geeft zichzelf door een heilzame tucht
te benerken Het is in werkelijkheid juist omgekeerd: de democratie îs
Slecl;ts te redden (hij sprak in 1939!) door een gerijpte en wijs- geworden
aan het stadium der Libertijnen ontgroeide vnjheid. Deze Vnjheid xs een
onsterfeliike idee die niet met de geest des tijds veroudert en vergaa,t.
Zii hangt niet in' de eerste plaats af van het bestaan van veel of weinig
geboden en vertoden. Zij is iets innerlijks. Onze zorg is nu vooral hier
X geboren, dat met schrik gebrek aan werkeiijke vrijhmd moet worden
geconstateerd geboeid als men vaak îs door het netwerk van vaak
ongeschreven regels in groep, vereniging, maatschappeiijk of staat-
UUVaak Xaatnde mens alleen en zodanig vrij, dat hij niet in staat is die
vriiheid zo te reaiiseren als hij dat wel zou willen.
Oo even duideiijke als onverkwikkelijke manier îs dit tot uitmg ge
komen zowel in s iands vergaderzaal als in die van onze gemeente.
Spreekster behoeft siechts te herinneren aan de debatten over de crematie
en de eehuwde vrouw als ambtenares. Het îs de paradox van deze tijd
X het eerlte gebod van het Christendom, de naaste lief te hebben als
iezelf zeker tot uitdrukking komende m de eis van verdraagzaamhe d
teeenôver andersdenkenden, beter dan bij de confessionele partijcn veihg
is bii de V V D omdat het hier niet alieen met de mond maar metterdaad
wordt beleden al wil spreekster toegeven dat de houdmg van de personen
van de conSsioneie pmtijen waarmede haar fracHe hrer het voorrecht
heeft samen te werken, van grote verdraagzaamheid getuigt.
Dit eebrek aan verdraagzaamheid, tot uitdrukking komende m een ge-
brek aan openheid en nfenselijke waardering voor gedachten van een
ander ai deelt men persoonlijk de ideeen geenszins îs een zaak w
over de V.V.D. zich met recht zeer bezorgd maakt.
Het hanst ten nauwste samen al ligt het wellicht op een emgszins
ander vlak"— met wat spreekster zojuist noemde, het met meer warmte
rekenins houden met de zorgen van anderen.
In ziin nieuwjaarsrede heeft de voorzitter blijk gegeven van bewogen-
heid over de moeilijkheden van hen die zich geen eigen woning kunnen
verwerven Ook anderen hebben dat in deze raad reeds gedaan en een
daarvan was de leider van de V.V.D.-fractie. Maar met bewogenheid alleen
