25 mei 1956
155
die aan andere loontrekkenden dan ambtenaren gegeven is, waardoor dus
een rechtspositie ontstaan is waar hij niet bestond, er een vervaging is
ontstaan in het verschil tussen wel- en niet-ambtenaren. Dat betekent, dat
de bijzondere status van de ambtenaar eerder aanvaard mag worden
aanwezig te zijn dan vroeger, omdat er een zekere gelijkstelling heeft
plaats gehad. Het verschil is niet zo groot meer als het vroeger
was. Men mag dus vandaag de dag ook eerder aannemen dat er een vol-
doende verschil is in de omstandigheden waarin men leeft, om te mogen
spreken van de bijzondere status van de ambtenaar. Wordt nu door het
plan dat ons is voorgelegd deze bijzondere status aanngetast? Spreker
gelooft dat het tegendeel het geval is. Hier is door, spreker mag wel zeg-
gen alle ziektekostenverzekeringsmaatschappijen van enige reputatie in
den lande een gecombineerde opzet gemaakt. Spreker gelooft dat de histo-
rie daarvan, zoals die door de heer Zegwaart is geschetst, wel juist is.
Spreker heeft zelf niet aan de wieg van dit alles gestaan. De reden van
het vormen van deze combinatie is voornamelijk hierin gelegen, dat op
deze manier een landelijk werkend instituut wordt gevormd, waarin voor
de verzekeringsmaatschappijen onoverzienbare risico's op de best mogelijke
manier worden gespreid. Het is bovendien een regeling die zodanig is,
als tot nu toe geen enkele particuliere verzekeringsmaatschappij aan
iemand geeft. Deze regeling is ruim van opzet en bevat bovendien de mo-
gelijkheid van toetreding voor allen die zich willen melden, Er is geen
keuring, geen selectie, dus ook geen mogelijkheid van te worden opgezegd,
de factor die men in het verleden zo vaak aan de verzekeringsmaatschap-
pijen heeft verweten. Men heeft ook de mogelijkheid om er in te blijven
nadat men is gepensioneerd en zij geldt ook voor de weduwe. Dit is uniek
in de historie van het particuliere ziekteverzekeringsbedrijf. Niet voor
niets is dit uniek, het is immers een regeling speciaal gecreëerd voor de
ambtenaren. Het wil spreker voorkomen, dat een dergelijke regeling, spe-
ciaal voor de ambtenaren gemaakt, voldoende is om te mogen zeggen
dat daarin de speciale status van de ambtenaar op het gebied van zijn
verzorging in geval van ziekte, weerspiegeld wordt. De bonden hebben,
spreker mag dat niet verhelen, eerder dan de ziektekostenverzekerings-
maatschappijen onder ogen gezien, dat hier iets moest worden gedaan. Zij
hebben een daad gesteld. Met een groot optimisme is men in
Limburg met een regeling begonnen en in andere provincies is dit voor-
beeld gevoigd waarin de gemeenten op onderlinge grondslag hun ambtena-
ren tegen ziektekosten en ziekenhuisverplegingskosten konden verzekeren.
Met de nobelste bedoelingen is hier een regeling op touw gezet waaruit
biijkt, dat men voor ogen heeft gehad om onder elkaar een opzet te maken
die juist op dit zo gevoelige terrein de speciale status van de ambtenaar
waarborgt. Het is dus alleszins begrijpelijk dat het degenen die aan de
wieg van die regeling hebben gestaan en die door hun eigen functie hier
nauw bij betrokken zijn, aan het hart gaat wanneer aan die regeling
wordt getornd. Het is alleszins begrijpelijk dat zij zelfs, door hier en daar
verbeteringen aan te brengen, trachten hun regeling ingang te doen vin-
den en het is ook begrijpelijk dat zij zich verzetten tegen mogelijkheden
die van een andere kant worden geboden. Niettemin gelooft spreker dat
men de moed moet kunnen opbrengen, om tegen de eigen aanvankelijke
opzet neen te zeggen wanneer blijkt dat van een andere kant een betere
regeling wordt geboden die bovendien dezelfde waarborgen voor de spe-
ciale status van de ambtenaar biedt als de eigen regeling had. Zelfs
(spreker zegt dat enigszins ironisch) als dat betere komt van de parti-
culiere verzekeringsmaatschappijen die op winst uit zijn. Winst maken
is in ons huidige bestel geen schande. Het is slechts een schande als men
een ander het vel over de neus haalt, maar spreker gelooft niet dat dit het
kernpunt van het verzet tegen de regeling is.
Spreker zei reeds dat men in Limburg met groot optimisme de regeling