30 november 1956.
294
of institutionele beleggers niet rendabel is omdat zij geen aanspraak kun-
nen maken op de bijdxage die het rijk geeft voor woningwetbouw. Het
verleden geeft dan ook te zien dat de 440 woningen die hier gebouwd zijn
door particulieren, praktisch allemaal koophuizen zijn geworden. Dat zal
in de toekomst ook zo blijven.
In dit verband wil spreker wijzen op het plan tot de bouw van 39 wonin-
gen aan de Glip, dat al anderhalf jaar klaar ligt, maar tot nu toe is geen
enkele instantie bereid gevonden het plan uit te voeren. Er bestaat nu een
mogelijkheid dat binnen afzienbare tijd een instantie hiervoor belang-
stelling heeft, maar dan is het nog niet zo dat dan het plan spoediger
verwezenlijkt zal worden dan wanneer de gemeente het zelf zou doen.
De mogelijkheid van het inschakelen van woningbouwverenigingen bij de
woningbouw bestaat, maar deze verenigingen hebben geen enkele zeggen-
schap bij de verhuur van de woningen met als gevolg dat zij geen animo
tonen om tot bouwen te komen. Zolang deze toestand zo blijft zullen de
woningbouwverenigingen wel niet met plannen komen. Dat is de reden dat
na de oorlog niet anders dan gemeentewoningen zijn gebouwd die aan
diverse woningbouwverenigingen in beheer zijn gegeven.
Tot nu toe hebben burgemeester en wethouders nogal medewerking
gegeven aan het bouwen door de Bouwkas. In een latere periode hebben
burgemeester en wethouders de eisen die aan de bouwspaarders gesteld
werden wat verzwaard. Nu moet de bouwspaarder die een woning wil
bouwen een gezin van minstens 3 personen hebben en bovendien financieel
draagkrachtig genoeg zijn. Zouden burgemeester en wethouders die eis
niet stellen, dan zou iemand die een paar duizend gulden bezit bij voor-
rang woonruimte krijgen boven iemand die dat geld niet bezit. Aan de
plannen voor het bouwen van huizen door de bouwkas aan de Troelstra-
straat is men al een paar jaar bezig. Nu is men eindelijk begonnen. Van
de oorspronkelijk 12 te bouwen woningen zijn er 8 overgebleven.
Naar aanleiding van de vraag van de heer Kooijmans of het niet moge-
lijk is de particuliere bouwers meer in te schakelen, zegt spreker, dat het
college in het verleden meerdere malen van een bouwer het aanbod heeft
gekregen om hier een aantal woningen te bouwen. Zo herinnert spreker
zich een aanbod van een aannemersfirma uit het noorden, die 100 wonin-
gen wilde bouwen. Op tekening zagen deze huizen er niet eens zo erg gek
uit, maar nadat spreker het bestek had opgevraagd bleek deze bouw on-
aanvaardbaar. Spreker weet dat men in een andere gemeente daar wel
op ingegaan is met als gevolg dat roen daar met een heel grote strop zit.
Meerdere van die gevallen doen zich voor. Men moet daarmede op het
ogenblik uitermate voorzichtig zijn. De bouwwereld bezit verschillende
handige mensen die hun plannen op de meest vriendelijke wijze voor kun-
nen stellen, maar als men niet oppast bouwt men een strop. Daarom willen
burgemeester en wethouders de tot nu toe gevolgde wijze van bouwen
voortzetten.
Onlangs kregen burgemeester en wethouders een aanbod voor het
bouwen van smalle woningen, maar daaraan werd door de bouwers de
eis gekoppeld dat zij een bepaald aantal woningen vrij zouden mogen ver-
kopen. Hierop zijn burgemeester en wethouders niet ingegaan.
De heren Verspoor en Reijnders onderschrijven, na eigen aanschouwing,
het rapport dat over de houtrijke huizen in Wateringen verschenen is.
Voor het bouwen van dergelijke woningen zou spreker geen voorstel aan
de raad durven doen. Ondanks dat er alles op gezet wordt om deze huizen
in de kortst mogelijke tijd af te bouwen is de bouwtijd toch ook ongeveer
7 maanden. Ook de prijs van deze woningen f 22.000,is zeer hoog. Dat
burgemeester en wethouders voor de thans bekende systeembouw niet
enthousiast zijn vindt zijn oorzaak in het feit dat men niet weet wat men
krijgt noch hoe die huizen zich op de duur zullen houden, terwijl al die