27 juni 1957.
143
en heeft het ook wel te kennen gegeven, de vergoeding voor de maximale
belasting verlagen, maar dan met hetzelfde totaal-bedrag de kWh-prijs
verhogen. Er zijn natuurlijk op dit gebied allerlei opstellingen te maken.
Het college heeft echter zo geredeneerd, dat invoering van nachtstroom
aanleiding zal kunnen zijn dat de maximale belasting relatief lager wordt.
Zou het dus lukken om dit maximum met 100 kW te verlagen, dan levert
dat al een voordeel op van 100 x 128,is f 12.800,—. Wanneer de ver-
goeding voor maximale belasting voor f 50,per kW zou zijn gecon-
tracteerd, dan zou dit voordeel slechts 100 x 50,is 5000,bedragen.
Het leek het college dus inderdaad voordelig om het Haarlemse voorstel
op dit punt maar te accepteren en niet zozeer af te dingen op de maxi-
male belasting. Mocht dit in de toekomst onvoordelig blijken, dan zal, naar
mag worden aangenomen, Haarlem zeker bereid gevonden worden, om de
vergoeding voor de maximale belasting te verlagen. Het bedrag dat Haar-
lem daardoor derft voegt Haarlem bij het te betalen bedrag voor de ge-
leverde hoeveelheid stroom. Heemstede gebruikt 7.000.000 kWh, zodat
de inkoopsprijs per kWh verhoogd wordt met het vorenbedoelde bedrag
gedeeld door 7.000.000. Dat blijft dus ongeveer hetzelfde.
Spreker heeft al gezegd, dat dit niet het moment is om de hele tarifiëring
cp de helling te brengen. Maar om sommigen gerust te stellen, heeft het
college er niet het minste bezwaar tegen om deze zaak te doen bestu-
deren, cijfermateriaal bijeen te brengen en voor te leggen aan deskun-
digen. Ook de kwestie van het gezinstarief-oppervlaktetarief. Spreker ziet
het grote verschil niet tussen gezinstarief en oppervlaktetarief, want het
is maar de vraag waar men het oppervlaktetarief op gaat baseren. Spre-
ker geeft toe dat in een oppervlaktetarief een zeker sociaal element kan
worden ingeweven, wanneer men voor kleinere huizen een lager vastrecht
vaststelt dan voor grotere huizen. Het feit doet zich echter voor dat men-
sen met betrekkelijk kleine inkomens, door de tijdsomstandigheden ge-
dwongen, in een groot huis wonen, terwijl omgekeerd mensen in kleine
huizen wonen die heus wel een groter huis kunnen betalen. Spreker ge-
looft niet dat deze tijd geschikt is om de bestaande gezinstarieven om te
ruilen voor een oppervlaktetarief. Spreker zou dat liever doen in een tijd
waarin ieder het huis kan kiezen dat hem uitkomt. Spreker geeft toe, dat
het niet zo is dat het ene tarief alleen maar prachtig en het andere alleen
maar dwaas is. Beide hebben hun juiste elementen. Deze kwestie zal ook
in het uit te brengen rapport bekeken worden.
Naar aanleiding van de verhoging van het vastrecht voor muntgas zegt
spreker, dat muntgas de gemeente meer kost dan ander gas. Muntgas is
een tegemoetkoming aan diegenen die mondjesmaat afnemen en meteen
willen betalen wat zij gebruiken. De meerdere kosten voor de gemeente
bestaan uit: verstrekking van comforen, kosteloze aanleg van de munt-
gasleiding, duurdere meters zowel in aanleg als in onderhoud, meer admi-
nistratie, muntgaspenningen, uitgifte en innemen van penningen, enz.
Spreker geeft toe, dat het moment om het vastrecht voor muntgas gelijk
te steilen met het vastrecht voor ander gas, wat ongelukkig gekozen is,
omdat tegelijkertijd de gasprijs met 2 cent wordt verhoogd. In wezen
blijft echter de zaak juist. Spreker is er van overtuigd dat het kunnen
betrekken van muntgas een voorrecht is geweest dat misschien al van 25
jaar her stamt. Dat voorrecht heeft men al die tijd genoten, zodat ge-
lijktrekking niet onrechtvaardig is, doch alleen maar juist. Hoogstens zou
het college iets kunnen voelen voor het argument dat dit het juiste tijd-
stip niet is voor aanpassing van het vastrecht maar dat dit, hoewel dit
niet onrechtvaardig wordt geacht, beter uitgesteld kan worden tot de
begroting 1958.
Met de heer Verhoeven is het college verheugd, dat voor de grootver-
bruikers, die ±15% van de stroom afnemen, iets kan worden gedaan.
Het college blijft zich er van bewust dat elektriciteit in Heemstede vrij
