136
27 juni 1957.
Voorts bestaat er nog verschil van mening over de wenselijkheid van
invoering van een oppervlaktetarief zoals fiat b.v. bij het PEN en bij de
PUEM wordt toegepast. Naar spreker heeft vernomen voldoet dat tarief
uitstekend tenminste als de degressie wordt gehandhaafd. Men zou uitge-
breid vergelijkend materiaal ter beschikking moeten hebben om een juist
inzicht in deze materie te verkrijgen.
Spreker zal thans niet verder ingaan op de door het college verstrekte
cijfers, te meer waar wij in een tijd leven van een stijgende kolenprijs
waardoor de cijfers snel verouderen. Daar vooral nâ 1956 aanzienlijke
prijsstijgingen zijn opgetreden, is 1956 als basisjaar in het met Haarlem
te sluiten contract voor de gemeente zeer onvoordelig.
Door de wethouder van de bedrijven is in de commissie voor de bedrij.
ven aangetoond, dat er met het ingediende voorstel om verschillende re-
denen spoed moet worden betracht, zulks vooral met het oog op de lopen-
de begroting. Door hem werd toegezegd, dat het ingediende voorstel als
een tijdelijke regeling moet worden beschouwd en dat aan deskundigen, in
samenwerking met de directie alhier, gevraagd zal worden om binnen de
kortst mogelijke tijd advies uit te brengen, niet alleen over de tarieven
en de wenselijkheid van de grondslagen waarover deze moeten worden
geheven, maar ook over het nieuwe contract met de gemeente Haarlem.
Uitdrukkelijk is er door de wethouder op gewezen, dat met de eventuele
aanneming van deze voorstellen niet automatisch het contract met de
gemeente Haarlem is geaccepteerd. Dit contract zal de raad tijdig ter
inzage en goedkeuring worden aangeboden. In de toelichting behorende bij
het thans voorliggende voorstel mist spreker de door hem aangehaalde toe-
zeggingen. Indien burgemeester en wethouders verklaren dat zij volkomen
achter deze toezeggingen staan, kan spreker zich met dit tijdelijke voor-
stel akkoord verklaren.
De heer Verhoeven zegt, reeds meermalen bepleit te hebben dat men
voor zijn grote afnemers toch wel iets moet over hebben en dat het dus
niet aanging om voor de groot-verbruikers hoge tarieven aan te houden.
Elektriciteit toch is de hamer waarmede deze lieden moeten timmeren.
Sprekers interesse bij deze tariefsherziening ging dan ook in het bijzon-
der uit naar de tegemoetkoming aan de grootverbruikers.
Het verheugt sprekers fractie in hoge mate, ook omdat de heer Zeg-
waart de eerste is geweest die hier het woord gezinstarieven heeft gebe-
zigd waarna de heer Disselkoen deze gedachte op een alleszins humane
wijze nader heeft uitgewerkt, dat deze gezinstarieven bij deze, misschien
slechts tijdelijke, regeling zijn gehandhaafd. Gezinstarieven toch zijn naar
de mening van zijn fractie de meest democratische en sociale wijze van
het in rekening brengen van gas, water en elektriciteit aan particuliere
verbruikers. Oppervlakte-tarieven lenen zich naar haar mening daar niet
voor. Er zijn in deze gemeente mensen die menen buitengewoon goed op
de hoogte te zijn van tarieven, maar spreker weet daar ook wel iets van.
Spreker vindt het jammer dat Heemstede bij Haarlem niet heeft kunnen
bedingen, wat eigenlijk als eerste vereiste voor de vaststelling van deze
tarieven zou moeten dienen, n.l. een indeling in kracht- en lichtstroom.
De maximale belasting is naar de mening van spreker een niet in het
geding zijnde factor. Het gaat er n.l. slechts om, dat Haarlem in totaal
een zeker bedrag van Heemstede verlangt voor een bepaald kwantum
stroom. Of men dat bedrag nu verdeelt over de piekbelastingsfactor ener-
zijds of over de stroomprijs anderzijds of vice versa, dat maakt heel wei-
nig verschil uit. Daar komt nog bij, dat Heemstede gedwongen is deze
tarifiëring te aanvaarden omdat een andere weg voor Heemstede geblok-
keerd is, al hebben we ons er van laten overtuigen dat Haarlem in de in-
komstentotaliteit van gas plus elektriciteit niet teveel winst calculeert.
Waar dit het geval is, moet spreker zeggen, dat de voorliggende voor-
